تفاوت بین سرمایه گذاری و معامله گری

خب این فقط در رابطه با سود دهی بود ولی سرمایه گذاران در موقع ضرر و روند کاهشی چکاری انجام میدهندبه طور معمول آنها با بازار همراه میشوند و با دارایی خود حتی در ضرر هم ادامه میدهند

تفاوت بین سرمایه گذاری و معامله گری

سرمایه گذاری و معامله گری دو روش بسیار متفاوت از هم برای بدست آوردن سود در بازار های مالی میباشد .

معرفی سرمایه گذاری در فارکس

💎آموزشی تصویری	تفاوت های سرمایه گذاری و معامله گری
📚گروه آموزشی	سرمایه گذاری و بورس
💰شماره جلسه	139
🎓مدرس	علی افشاری
🕔زمان	06:57
🔥قابل مشاهده	کانال آپارات
💸لینک مشاهده	کانال یوتیوب

هر دوی آنها به دنبال کسب سود از اختلاف ارزش در بازار هستند . ولی این دو با هم تفاوت های زیادی دارند و برای شناخت تفاوت های آنها بهتره که اول هر یک از آنهارا بررسی کنیم

سرمایه گذاری تعهد پولی و سرمایه ای برای خرید دارایی با هدف بدست آوردن سود مالی است.

که به طور دقیق تر اگر بخوایم بررسیش کنیم میشه گفت هدف سرمایه گذاران از سرمایه گذاری بدست آوردن سود تدریجی و یا حتی سود مرکب از نگهداری یک دارایی میباشد.

که میتونه اون دارایی یک سبد از سهام های مختلف etfها ملک ارزهای دیجیتال و یا خیلی چیزهای دیگر که در بازار های مالی وجود دارند باشد.

که حتی این سرمایه گذاران با روش هایی مانند وارد کردن دوباره پول و سودی که از آن سرمایه گذاری بدست آورده اند یعنی افزودن تعدادی بیشار از آن به سبد داراییشون سود دهی خودشون رو به سطح بالاتری میرسونند.

اگر بخوایم یک مثال برای این مورد بزنیم،فرض کنید شما سهام دار و یا همان اصطلاحا stock holder یک شرکت هستید و بر روی آن سرمایه گذاری کرده اید

حالا بعد از این که شرکت سود سالانه شرکت رو تخصیص کرد با سودی که به شما رسیده شما میاید و با آن پول به تعداد سهام های خودتون می افزایید.

اگر بخوایم یک مثال برای دیگر مزایای آن بزنیم میتوان به کسب سود مرکب در سرمایه گذاری بر روی ارزهای دیجیتال و یا صندوق های سرمایه گذاری و خود سهام هم اشاره کرد.

برای مثال اگر شما 100 دلار بر روی یک دارایی سرمایه گذاری کنید و نگهداری کنید و بعد از یک سال به شما 80 سود حاصل کنه

ارزش دارایی شما 180 دلار میشود ولی اگر دوباره در سال دوم هم 80% سود حاصل کنه این 80% دوم بر روی 180 دلار محاسبه میشود

یعنی ارزش دارایی شما در سال دوم به مقدار 324 دلار میرسد که اگر این مقدار رو به سال های بیشتر بست بدین و ادامه بدید شاهد یک سود دهی فوووق العاده در زندگی مالی خودتون میشید

خب این فقط در رابطه با سود دهی بود ولی سرمایه گذاران در موقع ضرر و روند کاهشی چکاری انجام میدهندبه طور معمول آنها با بازار همراه میشوند و با دارایی خود حتی در ضرر هم ادامه میدهند

چون اکثرا به این باورند که این ضرر ها جبران خواهند شد و در آینده پوشش داده میشن و ملاک بیشتر برای آنها بنیان و پایه آن دارایی هستش

معرفی معامله گر در فارکس

معامله گران (traders) به کسی که به دنبال کسب سود از خرید و فروش هستش میگن
که آنها معاملات بیشتری رو انجام میدهند و بیشتر درگیر نوسانات بازار هستند

خب هدف از انجام این کار نسبت به خرید و نگهداری عملکرد بهتر و کسب سود بیشتر هستش

برای مثال کسی که با سرمایه گذاری مقدار سود 20% رو سالانه حاصل میکنه ین مقدار رو یک معامله گر در مدت یک ماه بدست میاره.

معرفی و بررسی گروه های معامله گران

معامله گران در خرید یک درایی یک بازه زمانی مشخص رو برای کسب سود در نظر میگیرند و حتی بر خلاف سرمایه گذاران حد ضرر هم برای خود قرار میدهند

که در به مدت طولانی با یک سهام یا دارایی همراه نباشند و بتوانند در بازار مالی از دیگر موقعیت هایی که بوجود میاد استفاده کنند.

معامله گران در بازار های مالی علاوه بر تحلیل فاندامنتال به عوامل تکنیکالی توجه بیشتری دارند

معامله گران trader به 4 دسته بندی مختلف تقسیم میشوند :

• اولیش position traders یا همان معامله گران بلند مدت هستش که نگهداری دارایی آنها شاید تا ماه ها طول بکشه
• دومین swing traders معامله گران نوسانی میشه ک ه مدت نگهداری یک معامله و دارایی آنها به روز ها و یا چند هفته بیشتر خلاصه میشه
• بعدی day traders یا همان معامله گران روزانه هستند که معامله این افراد در طول روز انجام میگرد
  و تا قبل از این که وارد روز بعد بشوند و معامله آنها بسته میشود درایی خود را میفروشند
• scalper traders حتی بعضی ها به آنان اسکالپر هم میگن میشه که مدت زمان نگهداری دارایی و خرید و فروش در این نوع به چند ثانیه تا چند دقیقه خلاصه میشه که انان تعداد زیادی معامله ولی با سودهای کوچک را انجام میدهند

شاید اون قسمت که گفته شد سودی که در یک سال ت وسط سرمایه گذار بدست میاد رو یک معامله گر میتونه در طول یک ماه بدست بیاره براتون جذاب بوده باشه

ولی این دو موارد هرکدوم مزایا و معایب خودشون رو دارند و هر شخص نسب به خصوصیات فردیش انتخاب متفاوتی برای فعالیت در زمینه بازار های مالی رو داره

اگر شما علاقه مند به شناخت این که تفاوت بین سرمایه گذاری و معامله گری چه عواملی در انتخاب اینکه شما سرمایه گذارید یا معامله گر میتونید به جلسه بعدی یعنی جلسه 140 مراجعه کنید

جهت افتتاح حساب در بروکر لایت فارکس هرچه سریعتر اقدام کرده و درآمد دلاری خود را آغاز کنید

شما عزیزان برای مطلع شدن از بهترین بروکر های برای معامله گری برترین و سود آورترین سهام ها و stock ها ی بزرگترین بورس های دنیا و کسب سود میتوانید با تیم مجرب پشتیبانی ما در تلگرام و واتساپ ارتباط برقرار کنید

سرمایه گذاری و تفاوت آن با معامله گری

سرمایه گذاری فرآیندی است که طی آن چیزی با پول خریداری می تفاوت بین سرمایه گذاری و معامله گری ‌شود که انتظار می ‌رود که در آینده ی نزدیک یا دور درآمد و سودی ایجاد کند. به این ترتیب به فعالیتی که در برابر صرف هزینه ای مشخص، درآمد یا سود ایجاد کند سرمایه گذاری می ‌گویند. این کار می ‌تواند شامل طیف وسیعی از فعالیت ‌ها را باشد. این واژه می‌ تواند شامل سرمایه گذاری در گواهی سپرده، اوراق قرضه، سهام عادی یا صندوق‌ های مشترک باشد. کسانی که به صورت حرفه ای به این کار می ‌پردازند از دارایی‌ های دیگری، از قبیل گواهی خرید، برگ اختیار خرید و فروش سهام و دارایی‌ های همچون طلا و اشیای قیمتی برای انجام سرمایه گذاری استفاده می ‌کنند. سرمایه گذاری گاه نیازمند درجات مختلفی از ریسک‌ پذیری است و هر فردی می ‌تواند با توجه به شرایط خود به این کار بپردازد. اما در اینجا می خواهیم بدانیم که ماهیت سرمایه گذاری چیست؟ سرمایه گذاری عبارت است از تبدیل وجوه مالی به یک یا چند نوع دارایی که برای مدتی در زمان آتی نگهداری خواهد شد. این کار مستلزم مدیریت ثروت است. ثروتی که شامل مجموع درآمد فعلی و میزان درآمدهای آتی است. سرمایه، درآمد، سود، و پول واژه‌های هستند که برای عامه ی مردم کم و بیش مفهومی نزدیک دارند. برای بسیاری از مردم اولین تصویری که بعد از کلمه ی سرمایه گذاری به ذهن می آید، بورس اوراق بهادار یا بانک ‌ها می باشد. برای عده ای نیز کسب ‌و کارها و تجارت های بزرگ چیزی است تفاوت بین سرمایه گذاری و معامله گری که تداعی می شود. هدف سرمایه گذاران معمولا رشد و توسعه سرمایه ی خود و بهره مندی از منافع آن در آینده است. آن ها معمولا سرمایه ی خود را به مدت طولانی و طی سال‌ ها حفظ می کنند و از سود دهی آن بهره ببرند. البته سرمایه گذاری در بخش ‌های مختلف دارای تعابیر مختلفی است.

تفاوت بین سرمایه گذاری و معامله گری

بازار بورس ایران چند سالی است که رونق بیشتری گرفته است. نوسانات ارزی چند سال اخیر و تکانه‌های تورمی ناشی از آن باعث شده تا اکثر شهروندان به فکر حفظ ارزش دارایی خود شوند که بازار بورس یکی از بهترین روش‌ها برای انجام این کار است. چرا که هم همانند سایر بازارهای مالی سکه، ارز، طلا و مسکن پرریسک و مبهم نیست و هم اینکه سرمایه‌گذار با این کار علاوه بر بهره بردن از سود منطقی، به اقتصاد کشور نیز کمک کرده است. به همین دلیل مشاهده می‌کنیم که اکثر شهروندان خصوصا طی یکی دو سال اخیر با مراجعه به کارگزاری‌ها و گرفتن کد بورسی، به این بازار سودده ورود پیدا کرده‌اند. اما سوال این است که سرمایه‌گذاری در بورس چگونه است و صندوق‌های سرمایه‌گذاری بورسی در این میان چه نقشی دارند؟

به طور کل سرمایه‌گذاری در این بازار به دو روش مستقیم و غیرمستقیم تقسیم‌بندی شده که در روش دوم صندوق‌های سرمایه‌گذاری نقش بسیار تعیین‌کننده‌ای دارند. برخلاف بازارهای سکه، طلا و ارز که همگی آشنایی نسبی با آن دارند، بازار بورس برای اکثر شهروندان در نگاه اول یک بازار تخصصی به شمار می‌رود که اطلاع چندانی در خصوص آن ندارند. بنابراین سرمایه‌گذاری شخصی و مستقیم ریسک سرمایه‌گذاری را برای افراد بالا خواهد برد. بنابراین آنها نیاز دارند که از طریق یک واسطه مالی این کار را انجام دهند تا هم ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش داده و هم بتوانند به مرور دانش و تخصص خود را در زمینه بازار بورس بالا ببرند. در یک کلام، می‌توان گفت که افراد سرمایه خود را در اختیار صندوق قرار می‌دهند و متولیان صندوق با توجه به تخصص و دانشی که دارند، آن را به صورت‌های مختلف سرمایه‌گذاری کرده و در نهایت سود مشخصی را به شما پرداخت می‌کنند. بنابراین صندوق‌های سرمایه‌گذاری در اینجا نقش همان واسطه مالی را بازی می‌کنند. با این حال، این صندوق‌ها خود انواع مختلفی دارند که هر کدام از آنها به لحاظ ریسک و میزان سود شرایط خاصی دارند که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم. ناگفته نماند که به طور کل سرمایه‌گذاری انواع و روش‌های بسیار مختلفی دارد که برخی از آنها مبتنی بر مالکیت و داشتن سهام شرکت‌ها و برخی دیگر مبتنی بر اوراق بدهی یا سایر روش‌ها هستند. سرمایه‌گذاری در بورس یک نوع سرمایه‌گذاری مبتنی بر داشتن سهام است. در مطلب زیر به سایر روش‌های سرمایه‌گذاری به صورت مفصل اشاره کرده‌ایم.

آیا صندوق‌های سرمایه‌گذاری مطمئن هستند؟

از قدیم‌الایم گفته‌اند که سرمایه‌گذار همانند کبوتر بر روی لبه بام است که به محض احساس کوچک‌ترین علائم خطر، پرواز خواهد کرد. در خصوص صندوق‌های مذکور نیز همواره این سوال برای سرمایه‌گذاران وجود دارد که «آیا صندوق‌های سرمایه‌گذاری مطمئن هستند»، چه سازوکار قانونی برای نظارت بر آنها وجود داشته و از کجا بدانیم که سرمایه خود را در اختیار یک نهاد قابل اطمینان قرار داده‌ایم؟ در این خصوص ابتدا بد نیست به قانون مراجعه کنیم. این نهادها ابتدا در سال 1384 در قانون مورد توجه قرار گرفته و به صورت رسمی پذیرفته شدند. در این سال قانون بازار اوراق بهادار به تصویب رسید که یکی از قانون‌های مادر و اصلی در خصوص فعالیت در بورس است. در ماده یک این قانون به صورت خلاصه و مختصر به صندوق‌های سرمایه‌گذاری اشاره شده است. به نحوی که در این ماده قانونی فعالیت اصلی این صندوق‌ها را سرمایه‌گذاری در بازار اوراق بهادار دانسته و مالکان را در سود و زیان صندوق شریک می‌داند. اما در چهار سال بعد یعنی در سال 1388 قانون جدیدی به نام قانون توسعه ابزارها و نهادهای مالی جدید به تصویب رسید که به صورت مفصل به بحث تاسیس، چگونگی اداره، انحلال، اساسنامه و موارد اختلافی بین سرمایه‌گذاران و صندوق اشاره کرده است. برای اطلاع بیشتر می‌توانید مواد 2 تا 7 این قانون را مطالعه کنید. بنابراین مشخص شد که صندوق‌های بورسی یک نهاد مالی کاملا قانونی و رسمی هستند که سازمان بورس و اوراق بهادار نیز بر عملکرد آنها نظارت می‌کند. ضمن آنکه مجوز تاسیس آنها را نیز سازمان بورس صادر کرده و هر چند ماه یکبار توسط حسابرسان حرفه‌ای اقدام به حسابرسی از صندوق می‌کند.

انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری در بورس کدامند؟

در اینجا به بخش اصلی داستان رسیدیم. موضوعی که ذهن بسیاری از سرمایه‌گذاران را به خود مشغول کرده است. چرا که آنها هم دانش و اطلاعات کافی در خصوص انتخاب بهترین صندوق سرمایه‌گذاری ندارند و هم اینکه شرایط و انتظار هر کدام از سرمایه‌گذاران از انجام این کار متفاوت است. به طور کل صندوق‌های مختلفی در این خصوص وجود دارند، اما معمولا چند نوع از آنها بیشتر در ایران فعالیت دارند که در ادامه به معرفی آنها می‌پردازیم.

صندوق سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت

این صندوق‌ها یکی از پرطرفدارترین مدل‌ها برای سرمایه‌گذاران به شمار می‌روند. همانند سایر صندوق‌ها، صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت مقدار سرمایه مشخصی را از افراد دریافت و آن را به روش‌های مختلفی سرمایه‌گذاری می‌کنند. در نهایت از محل این سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاران نیز درصد سودی مطمئنی را دریافت می‌کنند. به همین دلیل نام درآمد ثابت بر آنها گذاشته شده است. به نحوی که اکثر آنها دارای ضمانت‌هایی در خصوص پرداخت سود سرمایه‌گذاری به افراد هستند. با توجه به قانون، صندوق‌های مذکور باید به دو صورت دارایی خود را مدیریت و سرمایه‌گذاری کنند. صندوق با درآمد ثابت موظف است که بخشی از دارایی خود (دست کم 70 درصد) را اوراق بدهی سرمایه‌گذاری کند و بخش دیگر (حداقل 5 درصد) را صرف سرمایه‌گذاری در سهام شرکت‌ها کند. سرمایه‌گذاری در اوراق بدهی شامل اوراق سپرده بانکی، اوراق خزانه، اوراق مشارکت و سایر اوراق دیگر بوده که مدیران صندوق با توجه به دانشی که دارند، کم‌ریسک‌ترین آنها را انتخاب می‌کنند. بنابراین میزان بازدهی و سود آنها بسیار قطعیت می‌یابد. از طرفی، میزان سرمایه‌گذرای آنها در سهام شرکت‌ها (دارای ریسک بیشتر نسبت به اوراق بدهی)، بسیار کمتر و معمولا زیر 10 درصد است. هر چند معمولا متولیان صندوق به علت تخصص کافی، در این خصوص نیز اقدام به خرید سهام‌هایی بسیار کم ریسک می‌کنند که سود آنها قطعیت بیشتری دارد.

تا اینجا فهمیدیم که داشتن درآمد ثابت و قطعی، مهم‌ترین مزیت صندوق‌های مذکور به شمار می‌روند. اما باید گفت این صندوق‌ها معمولا سود کمی پرداخت می‌کنند. به همین دلیل بسیاری از افرادی که به دنبال تفاوت بین سرمایه گذاری و معامله گری سود بیشتر هستند، به سراغ سایر صندوق‌ها یا سرمایه‌گذاری مستقیم می‌روند. در برخی مواقع معمولا سود پرداختی توسط صندوق‌های با درآمد ثابت در حد سود پرداختی توسط بانک‌ها است. معمولا چند دسته از افراد به سراغ این صندوق می‌روند. دسته اول مبتدی‌ها و افرادی هستند که به تازگی وارد بازار سرمایه و بورس شده‌اند. آنها به علت نداشتن دانش و تخصص کافی، مجبور هستند که با دریافت سود کمتر، اما ریسک نکرده و به این صندوق‌ها اعتماد کنند. دسته دیگر افرادی بوده که وقت چندانی برای پیگیری و رصد بازار ندارند. چرا که سرمایه‌گذاری مستقیم معمولا نیازمند صرف وقت، تحلیل و بررسی وضعیت سهام شرکت‌ها و محیط اقتصاد کلان کشور است. گذشته از این دو دسته افراد، نباید از ریسک‌گریزها نیز غافل شویم. بسیاری از افراد اساسا ریسک‌گریز بوده و با داشتن درآمد ثابت اما کم رضایت می‌دهند.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سهام

این صندوق تقریبا برعکس صندوق با درآمد ثابت است. یعنی در اینجا براساس قانون صندوق موظف است که حداقل 70 درصد از دارایی خود را در بازار سهام و 30 درصد باقی‌مانده را در بازار اوراق بدهی سرمایه‌گذاری کند. از آنجا که سرمایه‌گذاری در بازار سهام ریسک بیشتری نسبت به اوراق بدهی دارد، بنابراین صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سهام نیز به مراتب ریسک بیشتری نسبت به مدل‌های درآمد ثابت دارند. با این حال، نباید نادیده بگیریم که میران سود آنها به مراتب بیشتر از صندوق با درآمد ثابت است. خصوصا در برخی مواقع که وضعیت بازار سرمایه رو به بهبود تفاوت بین سرمایه گذاری و معامله گری است، سود نها قابل مقایسه با مدل‌های قبلی نیست. چرا که متولیان آنها با توجه به دانش و تخصص خود، نسبت به خرید و فروش سهام‌های مناسب و به صرفه اقدام می‌کنند. البته صندوق‌های سهام نیز معمولا دارای رویکردهای مختلف هستند که برخی از آنها محافظه‌کارتر و برخی دیگر تهاجمی هستند. حتی برخی از این صندوق‌ها اقدام به تضمین سرمایه‌گذاری صورت گرفته و پرداخت سود می‌کنند که طبیعتا سود پرداختی آنها کمتر از نمونه‌های دیگر است.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سهام بیشتر مختص افرادی بوده که دانش یا وقت کافی برای سرمایه‌گذاری مستقیم نداشته و در عوض قدرت ریسک‌پذیری آنها بیشتر است. بنابراین معمولا افراد مبتدی که آشنایی چندانی با سرمایه‌گذاری مستقیم نداشته یا افرادی که وقت کافی جهت رصد بازار سرمایه ندارند، می‌توانند از این صندوق استفاده کنند. در خصوص ریسک آنها نیز باید گفت که هرچند ریسک بیشتری نسبت به صندوق با درآمد ثابت دارند، اما این ریسک نسبت به سرمایه‌گذاری مستقیم چندان بالا نیست.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط

صندوق سرمایه‌گذاری مختلط را می‌توان میانگین و حد وسطی از دو صندوق دیگر دانست. چرا که این صندوق باید نصفی از سرمایه‌های خود را در بازار سهام و مابقی را در بازار اوراق بدهی سرمایه‌گذاری کند. در بیشتر مواقع آنها به صورت 40 و 60 در این بازارها سرمایه‌گذاری می‌کنند. به لحاظ ریسک و میزان بازدهی، صندوق سرمایه‌گذاری مختلط حد وسط دو صندوق دیگر است. به این معنی که ریسک آن از صندوق سرمایه‌گذاری در سهام به مراتب کمتر است. چرا که هم درصد کمتری از دارایی خود را در بازار سهام سرمایه‌گذاری می‌کنند و هم اینکه در مواقعی که بازار سرمایه وضعیت مناسبی ندارد، بیشتر دارایی خود را به سمت اوراق بدهی خواهند برد. از طرفی این صندوق در مواقعی که بازار سرمایه با رشد مناسبی روبرو است، می‌تواند سرمایه‌گذاری بیشتری در این بازار صورت دهد. بنابراین درآمد و سود آن به طور میانگین از صندوق با درآمد ثابت بیشتر خواهد بود. به طور خلاصه صندوق سرمایه‌گذاری مختلط دست بازتری در انجام سرمایه‌گذاری داشته و تنوع بیشتری دارد.

سه صندوق فوق جزء مهم‌ترین صندوق‌های سرمایه‌گذاری در بورس به شمار می‌روند که در ایران انواعی از این سه صندوق فعال هستند. با این حال، انواع صندوق‌های دیگری نیز در این خصوص وجود دارند که برخی از آنها هنوز در ایران وجود ندارند و برخی دیگر به تازگی فعالیت خود را آغاز کرده‌اند. از جمله صندوق‌های دیگر می‌توان به صندوق سرمایه‌گذاری شاخصی (Index fund)، صندوق قابل معامله (ETF)، صندوق نیکوکاری، صندوق تامین مالی پروژه‌ها و برخی نمونه‌های دیگر اشاره کرد.

بهترین صندوق سرمایه‌گذاری در بورس چه صندوقی است؟

این سوال در بین مخاطبان و مشتریان بازار سرمایه سوال بسیار پرتکراری است. در حالی که پاسخ به آن نیز کار سختی خواهد بود. توصیه ما این است که حتما مدت زمانی را برای تحقیق و جستجو در این خصوص صرف کنید. از فعالین بازار و افراد مورد اعتماد بپرسید. یکی از بهترین راهکارها مشورت گرفتن و استفاده از نظرات تخصصی مشاور سرمایه‌گذاری است. با این حال معمولا یک سری راهکارها وجود دارد که شما بتوانید بهترین صندوق سرمایه‌گذاری را انتخاب کنید. از جمله این راهکارها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• مدیران و متولیان صندوق: تیم مدیریتی و موسسن صندوق را شناسایی و در خصوص سابقه فعالیت، میزان معروفیت و خوشنامی آنها تحقیق کنید.
• به سایت صندوق مراجعه و ببینید بیشتر در کدام حوزه‌ها و صنایع سرمایه‌گذاری کرده است. میزان سابقه و فعالیت آن را نیز نادیده نگیرید.
• به سایت کدال یا سایت FIPIRAN.COM رفته و عملکرد مالی صندوق‌ها را مشاهده و با یکدیگر مقایسه کنید.
• اساسنامه: معمولا به مطالعه اساسنامه و امیدنامه صندوق‌ها و مقایسه آنها با یکدیگر به اطلاعات مفیدی دست پیدا خواهید کرد.
• عملکرد گذشته صندوق و میزان سوددهی آن را در گذشته مبنا قرار دهید.

در این مقاله به تعاریف و مهم‌ترین سوالات در خصوص صندوق‌های سرمایه‌گذاری بورسی اشاره کردیم. با این حال، از آنجا که تنوع و کارایی این صندوق‌ها بسیار بالا بوده، بنابراین بهتر است از متخصص این امر مشورت بگیرید.

سرمایه گذاری خصوصی(PE) چیست و عملکرد آن چگونه است؟

سرمایه گذاری خصوصی (PE) نوعی تأمین مالی است که در آن منابع نقدی و سرمایه در یک شرکت، سرمایه گذاری می‌شود. معمولاً سرمایه گذاری های خصوصی روی کسب وکارهای بالغ در صنایع سنتی در ازای دریافت یا مالکیت سهام انجام می شود. سرمایه گذاری خصوصی یک زیرمجموعه اصلی از یک بخش بزرگتر و پیچیده تری از فضای مالی است که به عنوان بازارهای خصوصی (خارج از بورس) شناخته می شود.

به گزارش پایگاه خبری بازار سرمایه (سنا)،شرکت سرمایه گذاری خصوصی یک نوع شرکت سرمایه گذاری است که در کسب و کارها با هدف افزایش ارزش آنها در طی زمان و قبل از فروش نهایی آن شرکت سرمایه‌گذاری می‌کنند .مشابه شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر (VC) ، شرکت‌های سرمایه گذاری خصوصی (PE firms) از سرمایه جمع‌آوری‌شده توسط شرکای سرمایه گذار (LPs) ، برای سرمایه‌گذاری در شرکت‌های خصوصی آینده‌دار استفاده می‌کنند. اما بر خلاف شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر (VC) ، شرکت‌های سرمایه گذاری خصوصی (PE firms) معمولاً سهام عمده (مالکیت ۵۰ درصد یا بیشتر) را زمانی که در شرکت‌ها سرمایه گذاری می کنند به دست می گیرند. شرکت‌های سرمایه گذاری خصوصی معمولاً به طور همزمان مالکیت عمده چندین شرکت را دارند. مجموعه شرکت‌های تحت مدیریت یک شرکت سرمایه گذاری خصوصی سبد سهام یا پرتفولیو (portfolio) و به کسب و کارهای آن، شرکت های پورتفوی می‌گویند .

سرمایه گذار خصوصی (PEinvestor)

به سرمایه گذاران در یک شرکت سرمایه گذاری خصوصی، سرمایه گذاران خصوصی گفته می شود. آنها برای جذب سرمایه و همچنین شناسایی شرکت‌هایی که فرصت‌های خوبی برای سرمایه گذاری ایجاد می کنند حیاتی هستند. از سال ۲۰۱۷ حدود ۳،۹۵۳ سرمایه گذار فعال PE وجود دارد که نشان دهنده افزایش ۵۱ درصدی از سال ۲۰۰۷ است .

صندوق سرمایه گذاری خصوصی (PEfund) چیست؟

سرمایه گذاران خصوصی برای سرمایه گذاری در یک شرکت، سرمایه را از شرکای سرمایه گذار (LPs) جمع آوری می کنند تا صندوقی تشکیل دهند که به عنوان صندوق سرمایه گذاری خصوصی (PEfund) معروف است. زمانی که آنها به موفق به جذب سرمایه موردنظر رسیدند، صندوق را می بندند و آن سرمایه را روی شرکت های هدف و آینده‌دار سرمایه گذاری می‌کنند .

صندوق های سرمایه گذاری خصوصی و صندوق های سرمایه گذاری پوششی

هر دو صندوق سرمایه گذاری خصوصی و پوششی (HedgeFund) به شرکای سرمایه گذار (LPs) محدود می شوند. با این حال، بزرگترین تفاوت میان صندوق های سرمایه گذاری خصوصی و صندوق های سرمایه گذاری پوششی در ساختار صندوق و اهداف سرمایه گذاری است. صندوق های صندوق های سرمایه گذاری پوششی معمولاً در بازارهای عمومی و در شرکت های تجاری سهام عام سرمایه گذاری می کنند در حالی که صندوق های سرمایه گذاری خصوصی روی شرکت های خصوصی متمرکز هستند .

تفاوت صندوق های سرمایه گذاری خصوصی با صندوق های سرمایه گذاری مشترک

بزرگترین تفاوت بین صندوق های سرمایه گذاری خصوصی و صندوق های سرمایه گذاری مشترک (Mutual Funds) عبارت است از :

۱ . محل جذب سرمایه صندوق

۲ . انواع شرکت هایی که در آن سرمایه گذاری می کنند

۳ . دریافت کارمزد

صندوق سرمایه گذاری خصوصی سرمایه خود را از شرکای سرمایه گذار (LPs) و سرمایه گذاران نهادی تأمین می کنند اما صندوق های سرمایه گذاری مشترک از سرمایه گذاران عادی. صندوق سرمایه گذاری خصوصی معمولاً در شرکت های خصوصی سرمایه گذاری می کنند در حالی که صندوق های سرمایه گذاری مشترک معمولاً در شرکت های تجاری سهامی عام سرمایه گذاری می کنند. صندوق سرمایه گذاری مشترک فقط مجاز به دریافت کارمزد مدیریت صندوق هستند تفاوت بین سرمایه گذاری و معامله گری اما صندوق های سرمایه گذاری خصوصی می توانند علاوه بر کارمزد مدیریت صندوق، کارمزد عملکرد(کارمزد موفقیت نیز می گویند) را هم دریافت کنند که در ادامه توضیح داده خواهد شد .

صندوق های سرمایه گذاری خصوصی چگونه درآمد کسب می کنند؟

صندوق های سرمایه گذاری خصوصی هر دو کارمزد مدیریت صندوق و عملکرد (موفقیت) را دریافت می کنند. که مقدار آن می تواند از یک صندوق به صندوق دیگر متفاوت باشد. اما معمولا ساختار کارمزد در صندوق های سرمایه گذاری خصوصی از قانون ۲ و ۲۰ پیروی می کند .

• کارمزد مدیریت صندوق

این کارمزد به عنوان درصدی از دارایی های تحت مدیریت (AUM) محاسبه می شود و به طور معمول حدود دو درصد است. این کارمزد برای پوشش هزینه های روزانه و سربار در نظر گرفته شده و به طور منظم پرداخت می شود .

• کارمزد عملکرد (موفقیت)

این کارمزد به عنوان درصدی از سود حاصل از سرمایه گذاری محاسبه می شود و به طور معمول حدود ۲۰ درصد است. این کارمزد با هدف ایجاد انگیزه برای بازده بیشتر است و به کارمندان صندوق بعنوان پاداش موفقیت پرداخت می شود .

فرآیند صندوق های سرمایه گذاری خصوصی چگونه است؟

سرمایه گذاران خصوصی برای تشکیل صندوق و سرمایه گذاری در یک شرکت، سرمایه آن را از شرکای سرمایه گذار (LPs) جذب می‌کنند. زمانی که آنها موفق به جذب سرمایه هدف شدند، صندوق را می‌بندند و آن سرمایه را در شرکت‌های مطلوب و آینده‌دار سرمایه گذاری می‌کنند. سرمایه گذاران PE ممکن است در شرکتی سرمایه‌گذاری کنند که راکد یا به طور بالقوه مشکل‌دار باشد، اما هنوز نشانه‌هایی برای پتانسیل رشد را نشان می‌دهد. اگرچه ساختار سرمایه گذاری ها می تواند متفاوت باشد اما متداول ترین نوع معامله خرید اهرمی یا LBO است. در یک خرید اهرمی، یک سرمایه گذار سهام کنترلی یک شرکت را با ترکیبی از سهام و مقدار قابل توجهی بدهی، خریداری می کند که در نهایت باید توسط شرکت بازپرداخت شود. در این دوره، سرمایه گذار برای بهبود سودآوری تلاش می کند تا بازپرداخت بدهی برای شرکت بار مالی کمتری داشته باشد. زمانی که یک شرکت PE یکی از شرکت های پرتفولیو خود را به شرکت یا سرمایه گذار دیگری می فروشد، شرکت معمولاً کسب سود می‌کند و بازدهی ایجاد شده را بین شرکای سرمایه گذار (LPs) که در صندوق سرمایه گذاری خصوصی سرمایه گذاری کرده اند تقسیم می کند .

چه تفاوتی بین سرمایه گذاری خصوصی و سرمایه گذاری خطرپذیر(جسورانه) وجود دارد؟

سرمایه گذاری خصوصی به سرمایه گذاری یا مالکیت در شرکت های خصوصی اشاره دارد و سرمایه گذاری خطرپذیر به سرمایه گذاری روی استارتاپ های مراحل اولیه (early-stage) تمرکز دارد. در واقع سرمایه گذاری خطرپذیر (VC) یک شکلی از سرمایه گذاری خصوصی (PE) است .

در ادامه به چند تمایز دیگر این دو می‌پردازیم .

سرمایه گذاری خصوصی

• شرکت های PE اغلب در کسب و کارهای بالغ و در صنایع سنتی سرمایه گذاری می کنند .

• سرمایه گذاران PE با استفاده از سرمایه تعهد شده شرکای سرمایه گذار (LPs) ، در شرکت های آینده دار سرمایه گذاری می کنند و معمولاً سهام عمده (بیشتر از ۵۰درصد) را به خود اختصاص می دهند .

• هنگامی که یک شرکت PE یکی از شرکت های پورتفوی خود را به یک شرکت یا سرمایه گذار دیگر می فروشد، بازدهی بین شرکای سرمایه گذار (LPs) و سرمایه گذاران عادی، تقسیم می‌شود. سرمایه گذاران عادی به طور معمول ۲۰ درصد بازده دریافت می کنند، در حالی که شرکای سرمایه گذار (LPs) ۸۰درصد بازده دریافت می کنند .

سرمایه گذاری خطرپذیر

• شرکت های VC اغلب در استارت آپ های مبتنی بر فناوری و سایر استارتاپ ها سرمایه گذاری می کنند .

• سرمایه گذاران VC با استفاده از سرمایه تعهد شده، معمولاً کمتر از ۵۰ درصد سهام شرکت هایی که در آنها سرمایه گذاری می کنند را به دست می گیرند .

• اکثر این شرکت ها به طور کامل راه اندازی نشده اند و یا سودآور نیستند، بنابراین می توانند سرمایه گذاری های پُرریسکی باشد، البته این ریسک فرصتی برای بازدهی بزرگ نیز فراهم می کند .

• اگر شرکتی که در آن سرمایه گذاری کرده اند عرضه اولیه عمومی، تملک و یا تعدادی از سهام خود را به یک سرمایه گذار دیگر در بازار ثانویه بفروشد، سود کسب می‌کند .

نمونه هایی از شرکت ها و صندوق های سرمایه گذاری خصوصی در ایران و دنیا

از شرکت های سرمایه گذاری خصوصی مطرح و موفق در دنیا می توان به The Blackstone Group ، TPG Capital ، The Carlyle Group ، HarbourVest Partners نام برد. در ایران دستورالعمل تأسیس و راه‌اندازی صندوق‌های خصوصی در سال ۹۷ توسط سازمان بورس و اوراق بهادار تهیه و ابلاغ شد. از صندوق های سرمایه گذاری دارای مجوز و فعال ایران می توان به صندوق سرمایه گذاری خصوصی اعتبار سرمایه نوآفرین بعنوان نخستین صندوق سرمایه گذاری خصوصی در ایران و صندوق ثروت آفرین فیروزه نام برد .

قیمت انواع سکه افزایش یافت

صبح امروز قیمت انواع سکه در ابتدای معاملات افزایش یافت. این در حالی است که نرخ سکه امامی با اندکی نوسان نسبت به روز گذشته ثبت شد و سکه گرمی پس از تجربه ثبات دو روزه ۱۰۰ هزار تومان افزایش را تجربه کرد.

اقتصاد آنلاین - پانیذ رحیمی؛ در شرایطی که نرخ اونس جهانی در این لحظه از معاملات با افت قیمت با نرخ ۱۸۳۴ دلار و ۴ سنت ثبت شده است، نرخ دلار در بازار آزاد نیز نوسانات ضعیفی را تجربه می‌کند. بازار طلا و سکه نیز در شرایط موجود، افزایش قیمت انواع سکه را تجربه می‌کند به‌طوریکه نیم سکه، ربع سکه ۵۰ هزار تومان و سکه گرمی ۱۰۰ هزار تومان افزایش را تجربه کردند. قابل توجه است که نرخ سکه گرمی پس از دو روز ثبات، امروز تغییر قیمت را ثبت کرد.

به این ترتیب سکه امامی تا این لحظه ۱۵ میلیون و ۱۸۵ هزارتومان قیمت خورده است. این سکه روز معاملاتی گذشته با قیمت ۱۵ میلیون و ۱۸۱ هزارتومان معامله می‌شد که افزایش قیمت اندکی را نشان می‌دهد.

همچنین نیم سکه در این ساعت از معاملات با قیمت ٨ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان معامله می‌شود که نسبت به قیمت روز معاملاتی گذشته معادل ۸ میلیون و ۴۵۰ هزار تومان، افزایش قیمتی نزدیک به ۵۰ هزار تومان داشته است.

ربع سکه با قیمت ۵ میلیون و ۵۰۰ هزارتومان ثبت شده است که در مقایسه با قیمت آن در روز معاملاتی گذشته معادل ۵ میلیون و ۴۵۰ هزار تومان، نزدیک به ۵۰ هزار تومان افزایش قیمت را نشان می‌دهد.

هر سکه گرمی نیز معادل ۳ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان ثبت شده‌است که نسب به قیمت آن در روز گذشته معادل ۳ میلیون تومان افزایش ۱۰۰ هزار تومانی را تجربه می‌کند.

حباب سکه چقدر است؟

به این ترتیب هر سکه امامی یک میلیون و ۷۹۴ هزارتومان، نیم سکه، یک میلیون و ۸۱۲ هزار تومان، ربع سکه، دو میلیون و ۱۵۴ هزار تومان و هر سکه یک گرمی، یک میلیون و ۴۵۲ هزار تومان حباب دارد.