نسبت فیبوناچی

نمودار قیمت اتریوم

نسبت فیبوناچی

معرفی سری فیبوناچی

ما از نسبت های فیبوناچی در معاملات خود بسیار استفاده می کنیم، بنابراین بهتر که آن را یاد بگیریم و مانند آشپزی خانه مادرتان آن را دوست داشته باشید. فیبوناچی موضوع بزرگیه و بسیاری از مطالعات فیبوناچی مختلف با نام های عجیب و غریب وجود دارد، اما ما به دو مورد می پردازیم: اصلاح و گسترش. اجازه دهید ابتدا کسی که فیبوناچی رو کشف کرد معرفی کنیم، لئوناردو فیبوناچی کسی بود که برای اولین بار نسبت های فیبوناچی رو معرفی کرد. نه، لئوناردو فیبوناچی سرآشپز معروفی نیست. در واقع، او یک ریاضیدان مشهور ایتالیایی بود که به عنوان یک super duper uber ultra geek نیز شناخته می شد. او یک سری ساده از اعداد را کشف کرد که نسبت هایی را ایجاد می کردند که نسبت های طبیعی اشیاء در جهان را توصیف می کردند.

نسبت ها از سری اعداد زیر ناشی می شوند: 0، 1، 1، 2، 3، 5، 8، 13، 21، 34، 55، 89، 144…

این سری از اعداد با شروع با 0 به دنبال 1 و سپس جمع کردن 0 + 1 برای به دست آوردن 1، عدد سوم به دست می آید. سپس اعداد دوم و سوم (1 + 1) را با هم جمع کنید تا 2، عدد چهارم و . به دست آید. پس از چند عدد اول در دنباله، اگر نسبت هر عددی را به عدد بالاتر بعدی اندازه گیری کنید، 0/618 به دست می آید. برای مثال، 34 تقسیم بر 55 برابر است با 0.0/618. اگر نسبت بین اعداد متناوب را اندازه گیری کنید، 0/382 دریافت خواهید کرد. برای مثال، 34 تقسیم بر 89 = 0/382.

شما اکنون دنباله فیبوناچی را تجربه کرده اید!

دنباله فیبوناچی

یک دنباله فیبوناچی با گرفتن 2 عدد، و هر 2 عدد با جمع کردن آنها با یکدیگر برای تشکیل عدد سوم تشکیل میشه. سپس اعداد دوم و سوم دوباره اضافه می شوند تا عدد چهارم تشکیل شود. میتونید این کار را تا زمانی ادامه دهید که دیگر سرگرم کننده نباشد و خسته نشین چون تا بی نهایت ادامه داره. نسبت آخرین عدد به عدد دوم به آخرین عدد تقریبا برابر با 1/618 است. این نسبت نسبت فیبوناچی را می توان در بسیاری از اشیاء طبیعی یافت، بنابراین این نسبت را نسبت طلایی می نامند. بارها در هندسه، هنر، معماری و حتی در Sonic the Hedgehog ظاهر می شود. نسبت طلایی در واقع یک عدد غیرمنطقی مانند پی است و اغلب با حرف یونانی فی (φ) نشان داده می شود.

با تمام این اعداد، می توانید یک فیل را بخوابانید. ما فقط به ادامه بحث خود می پردازیم. اینها نسبت هایی هستند که باید بدانید:

سطوح بازیابی فیبوناچی

0.236, 0.382, 0.618, 0.764

سطوح پسوند فیبوناچی

0, 0.382, 0.618, 1.000, 1.382, 1.618

شما واقعاً نیازی به دانستن نحوه محاسبه همه اینها نخواهید داشت. نرم افزار ترسیم نمودار شما تمام کارها را برای شما انجام خواهد داد. با این حال، همیشه خوب است که با تئوری اصلی پشت این اندیکاتور آشنا باشید تا دانشی که برای بدست آوردن سود از بازار فارکس میکنید رو بدونید. سطوح اصلاحی فیبوناچی بر این تئوری کار می کنند که پس از حرکت یک قیمت بزرگ در یک جهت، قیمت قبل از از سرگیری نسبت فیبوناچی در جهت اصلی، مجدداً بازگشتی میکنند یا تا حدی به سطح قیمت قبلی باز می گردد. معامله گران از سطوح اصلاحی فیبوناچی به عنوان مناطق پشتیبانی و مقاومت بالقوه استفاده می کنند.از آنجایی که بسیاری از معامله‌گران این سطوح را تماشا می‌کنند و برای ورود به معاملات یا توقف‌ها، سفارش‌های خرید و فروش را روی آن‌ها قرار می‌دهند، سطوح حمایت و مقاومت تمایل دارند به یک پیش‌گویی خود تحقق بخش تبدیل شوند.

معامله گران از سطوح توسعه فیبوناچی به عنوان سطوح سود استفاده می کنند. باز هم، از آنجایی که بسیاری از معامله گران این سطوح را تماشا می کنند تا سفارشات خرید و فروش را برای کسب سود انجام دهند، این ابزار اغلب به دلیل انتظارات خود برآورده عمل می کند. اکثر نرم افزارهای ترسیم نمودار شامل سطوح اصلاح فیبوناچی و ابزارهای سطح توسعه هستند. برای اعمال سطوح فیبوناچی در نمودارهای خود، باید نقاط Swing High و Swing Low را شناسایی کنید.

1. Swing High یک کندل با حداقل دو ارتفاع پایین در سمت چپ و راست خود است.
2. Swing Low یک کندل با حداقل دو پایین ترین سطح در سمت چپ و راست خود است.

نحوه استفاده از فیبوناچی Retracements

بیایید در مورد سطوح اصلاح فیبوناچی صحبت کنیم. سطوح اصلاحی فیبوناچی خطوط افقی هستند که سطوح حمایت و مقاومت احتمالی را نشان می‌دهند که قیمت به طور بالقوه می‌تواند جهت را معکوس کند. اولین چیزی که باید در مورد ابزار فیبوناچی بدانید این است که در زمانی که بازار روند رو به رشدی دارد، بهترین عملکرد را دارد. ایده این است که زمانی که بازار روند صعودی دارد، روی یک اصلاحی در سطح حمایت فیبوناچی حرکت کنید (یا خرید کنید) و در زمانی که بازار روند نزولی دارد، در یک اصلاحی در سطح مقاومت فیبوناچی کوتاه بیایید (یا بفروشید).

سطوح اصلاح فیبوناچی به عنوان یک ابزار تحلیل تکنیکالی پیش بینی کننده در نظر گرفته می شود زیرا آنها تلاش می کنند تا مشخص کنند قیمت ممکن است در آینده کجا باشد. تئوری این است که پس از اینکه قیمت یک جهت روند جدید را شروع کرد، قیمت قبل از از سرگیری در جهت روند خود، مجدداً بازگشتی می کند یا تا حدودی به سطح قیمت قبلی باز می‌گردد.

نحوه رسم سطوح بازیابی فیبوناچی

برای رسم این سطوح اصلاحی فیبوناچی، باید نوسانات اوج و نوسان پایین اخیر را بیابید. سپس، برای روند نزولی، روی Swing High کلیک کنید و مکان نما را به آخرین Swing Low بکشید. برای روند صعودی، برعکس عمل کنید. روی Swing Low کلیک کنید و مکان نما را به جدیدترین Swing High بکشید.گرفتش؟ حال، بیایید به چند نمونه از نحوه اعمال سطوح اصلاح فیبوناچی در بازارهای ارز نگاهی بیندازیم.

نحوه بدست آوردن فیبوناچی در روند صعودی

این نمودار روزانه AUD / USD است. در اینجا ما سطوح اصلاح فیبوناچی را با کلیک بر روی Swing Low در 0/6955 در 20 آوریل و کشیدن مکان نما نسبت فیبوناچی به سمت Swing High در 0/8264 در 3 ژوئن ترسیم کردیم. تادا! نرم افزار نمودار به طور خودکار سطوح اصلاح را محاسبه و به شما نشان می دهد. همانطور که از نمودار می بینید، سطوح اصلاح فیبوناچی 0/7955 (23/6%)، 0/7764 (38/2%)، 0/7609 (50/0%)، 0/7454(61/8%) و 0/7263 (76/4%) بودند.

اکنون، انتظار میره که اگر AUD / USD از بالاترین سطح اخیر عقب نشینی کند، در یکی از سطوح اصلاح فیبوناچی پشتیبانی پیدا کند زیرا معامله گران با کاهش قیمت، در این سطوح سفارش خرید می کنند. نسبت 50% رسماً یک نسبت فیبوناچی نیست، اما توانست به صورت مخفیانه وارد گروه شود و هرگز آن را ترک نکرده است. اکنون، بیایید به آنچه پس از وقوع Swing High رخ داد نگاه کنیم. قیمت دقیقاً از سطح 23/6 درصد عقب نشینی کرد و طی چند هفته آینده به کاهش خود ادامه داد.

حتی سطح 38/2 درصد را بازگشتی کرد اما نتوانست زیر آن را ببندد. بعداً، در حدود 14 جولای، بازار حرکت صعودی خود را از سر گرفت و در نهایت از نوسان اوج خود عبور کرد. واضح است که خرید در سطح فیبوناچی 38/2% یک معامله بلند مدت سودآور خواهد بود!

نحوه بدست آوردن فیبوناچی در روند نزولی

حال، بیایید ببینیم چگونه از ابزار اصلاح فیبوناچی در طول یک روند نزولی استفاده می کنیم. در زیر نمودار 4 ساعته EUR / USD مشاهده میکنید.

همانطور که می بینید، ما Swing High خود را در 1/4195 در 25 ژانویه و Swing Low خود را در 1/3854 چند روز بعد در 1 فوریه یافتیم. سطوح اصلاحی 1/3933 (23/6%)، 1/3983 (38/2%)، 1/4023 (50%)، 1/4064 (61/8%) و 1/4114 (76/4%) است. انتظار برای یک روند نزولی این است که اگر قیمت از این پایین بازگردد، احتمالاً ممکن است در یکی از سطوح فیبوناچی با مقاومت مواجه شود زیرا معامله‌گرانی که می‌خواهند روند نزولی را با قیمت‌های بهتر بازی کنند، ممکن است آماده سفارش‌های فروش در آنجا باشند. بیایید نگاهی بیندازیم به اتفاقی که بعد افتاد.

بازار سعی کرد صعود کند، قبل ازرسیدن سطح 50 درصد، برای اندکی زیر سطح 38/2 درصد متوقف شد. اگر سفارش‌هایی در سطح 38/2% یا 50% داشتید، در آن معامله پیپ‌های دیوانه‌واری به دست می‌آورید. در این دو مثال، می بینیم که قیمت مقداری حمایت یا مقاومت موقت فارکس در سطوح اصلاحی فیبوناچی پیدا کرد. از آنجا که تمام افرادی که از ابزار فیبوناچی استفاده می کنند، این سطوح به سطوح حمایت و مقاومت خود تکمیل می شوند. اگر تعداد زیادی از فعالان بازار بر این باورند که یک اصلاح در نزدیکی یک سطح اصلاحی فیبوناچی اتفاق می افتد و منتظر باز شدن یک موقعیت زمانی هستند که قیمت به آن سطح برسد، آنگاه همه آن سفارشات معلق می توانند بر قیمت بازار تأثیر بگذارند.

فیبوناچی اصلاحی چیست و چگونه از آن در معاملات خود استفاده کنیم؟

فیبوناچی ریاضی‌دان ایتالیایی بود که سری اعدادی را کشف کرد. این سری اعداد بعدا به اسم وی نام‌گذاری شدند. در زنجیره اعداد فیبوناچی، بعد از ۰ و ۱، هر عدد از جمع دو عدد قبل به دست می‌آید.
زنجیره اعداد فیبوناچی به این صورت است:

و این زنجیره همینطور تا بی‌نهایت ادامه خواهد داشت. هر عدد تقریبا ۱.۶۱۸ برابر بزرگ‌تر از عدد قبلی است.
عدد ۱.۶۱۸ به عنوان نسبت طلایی یا Phi شناخته می‌شود. این نسبت طلایی به طرز معجزه‌آسایی در طبیعیت، معماری، آثار هنری و زیست‌شناسی دیده می‌شود. برای مثال، در معبد پارتنون (Parthenon)، نقاشی مونا لیزا داوینچی، گل آفتاب‌گردان، گلبرگ گل رز، صدف‌های نرم‌تنان، شاخه درخت، صورت انسان، گلدان‌های یونان باستان و حتی در کهکشان‌های مارپیچ شکل، می‌‌توان این نسبت را پیدا کرد.

کاربرد سطوح فیبوناچی در بازارهای مالی

در بحث معامله‌گری، اعدادی که در فیبوناچی اصلاحی (فیبوناچی Retracements) به کار می‌روند، همان اعداد استفاده‌شده در زنجیره اعداد فیبوناچی نیستند. بلکه، این اعداد از روابط ریاضی که بین اعداد فیبوناچی وجود دارند، به دست می‌آیند. پایه و اساس نسبت طلایی فیبوناچی ( ۶۱.۸%)، در سری اعداد فیبوناچی از تقسیم یک عدد بر عدد بعدی آن به دست می‌آید.

برای مثال، از تقسیم عدد ۸۹ بر ۱۴۴، ۰.۶۱۸ به دست می‌آید. نسبت ۳۸.۲ از تقسیم عددی در زنجیره فیبوناچی با دو عدد بعد از آن به دست می‌آید. مثالا از تقسیم عدد ۸۹ بر ۲۳۳، عدد ۰.۳۸۱۹ به دست می‌آید. همچنین نسبت ۲۳.۶% در زنجیره فیبوناچی از تقسیم عددی با ۳ عدد بعد از آن به دست می‌آید. مثلا از تقسیم عدد ۸۹ بر ۳۷۷ عدد ۰.۲۳۶۰ به دست می‌آید.

برای رسم کردن فیبوناچی اصلاحی از سقف و کف قیمتی در نمودار استفاده می‌کنیم. فیبوناچی اصلاحی نسبت‌های کلیدی ۲۳.۶%، ۳۸.۲% و ۶۱.۸% را در اختیار ما قرار می‌دهد که نتیجه آن تشکیل یک شبکه قیمتی افقی خواهد بود. این خطوط افقی برای تشخیص نقاط احتمالی بازگشت روند استفاده می‌شوند.

در نرم‌افزارهایی که برای بررسی نمودارها استفاده می‌کنید، می‌توانید سطح اصلاحی ۵۰% را نیز به فیبوناچی اضافه کنید. این سطح جزء سطوح فیبوناچی نیست، اما به عنوان سطح احتمالی بازگشت قیمت محسوب می‌شود. در تئوری داو (Dow Theory) و همچنین نظریه گن (Gann) سطح ۵۰% به عنوان نقطه احتمالی بازگشت قیمت بسیار شناخته‌شده است.

در این مثال، سطح ۳۸.۲% می‌تواند نقطه ورود خوبی برای معامله فروش باشد. در این سطح می‌توانید در اصلاح روند نزولی که از ماه می شروع شده‌است، وارد معامله شوید. در این مثال شکی نیست که بسیاری از معامله‌گران، منتظر بودند که قیمت تا سطح ۵۰% یا ۶۱.۸% اصلاحی کند تا بعد وارد معامله شوند، اما قدرت روند صعودی به اندازه‌ کافی نبوده که بتواند قیمت را تا این سطوح برساند و جفت ارز EUR\USD، روند نزولی را ادامه داده و توانسته کف قبلی را با قدرت مناسبی بشکند.

زمانی که قیمت به سطح فیبوناچی می‌رسد اگر سیگنال‌های تکنیکالی دیگری در بازار وجود داشته‌باشد که برگشت قیمت را نشان دهد، احتمال بازگشت قیمت بیشتر می‌شود. از دیگر اندیکاتورهای تکنیکالی که می‌توانیم در کنار سطوح فیبوناچی استفاده کنیم الگوهای شمعی ژاپنی، خطوط روند، حجم معاملات، اسیلاتورهای مومنتی و میانگین‌های متحرک هستند. هرچقدر اندیکاتورهای بیشتری سیگنال ما را تایید کنند سیگنال برگشت ما قوی‌تر خواهد بود.

فیبوناچی اصلاحی در بسیاری از بازارهای مالی از جمله بازار سهام، کالا و فارکس استفاده می‌شود. همچنین از فیبوناچی می‌توان در تایم‌فریم‌های مختلف استفاده کرد. با این حال همانند بقیه اندیکاتور‌ها بسته به تایم‌فریمی که از آن استفاده می‌کنید قدرت پیش‌بینی این اندیکاتور نیز تغییر می‌کند. هرچه تایم‌فریم بالاتر باشد قدرت سطوح فیبوناچی بیشتر خواهد بود. برای مثال، یک سطح اصلاحی ۳۸.۲% در نمودار هفتگی، بسیار مهم‌تر از سطح ۳۸.۲% در نمودار ۵ دقیقه خواهد بود.

فیبوناچی اکستنشن

همان‌طور که مشاهده کردید، قیبوناچی اصلاحی را برای پیدا کردن نواحی مستعد حمایت و مقاومت استفاده می‌کنیم تا معامله‌گران بتوانند به این امید که روند قبلی ادامه خواهد داشت، وارد معامله شوند. فیبوناچی اکستنشن (Extension) می‌تواند استراتژی معاملاتی فیبوناچی را کامل کند چون برای معامله‌گران اهداف قیمتی را مشخص می‌کند. در فیبوناچی اکستنشن سطوح بیشتر از ۱۰۰% وجود دارند و معامله‌گران می‌توانند از این سطوح استفاده کنند تا نقطه خروج خوبی در جهت روند معاملاتشان پیدا کنند. سطوح پرکاربرد فیبوناچی اکستنشن، محدوده‌های ۱۶۱.۸%، ۲۶۱.۸% و ۴۲۳.۶% هستند.

در اینجا مثالی از نمودار روزانه جفت ارز ERU\USD را می‌بینید:

به سطوح نسبت فیبوناچی اکستنشی که بر روی نمودار رسم شده توجه کنید. معامله‌گرانی که در سطح ۳۸% فیبوناچی اصلاحی وارد معامله فروش شده‌اند، می‌توانند سطح ۱۶۱.۸% را به عنوان هدف قیمتی در نظر بگیرند و در آن نقطه از معامله خارج شوند.

سطوح فیبوناچی اصلاحی اغلب نقاط بازگشت روند را به طور دقیقی، به ما نشان می‌دهند. اما معامله کردن با آن‌ها سخت‌تر از چیزی است، که به نظر می‌رسد. بهتر است که از این سطوح به عنوان ابزاری در کنار دیگر ابزارها استفاده کنید. به طور ایده‌آل بهتر است در استراتژی‌تان از چندین اندیکاتور برای شناسایی نقاط بازگشت استفاده کنید. در این صورت نقاط ورود شما ریسک کمتر ولی پتانسیل سود بیشتری دارد.

تحلیل قیمت اتریوم؛ قدرت بیشتر اتر نسبت به بیت کوین

روز گذشته قیمت اتریوم با ۵.۲ درصد کاهش همراه بود. پس از این سقوط، قیمت اتریوم تا مقاومت پیشینِ ۱,۷۷۵ دلاری پایین آمد. با این حال، تحلیل‌گران وضعیت اتریوم نسبت به بیت کوین را قدرتمند توصیف می‌کنند.

به گزارش کریپتوپوتیتو، اتریوم روزهای شنبه و یکشنبه را با عملکردی خوب سپری کرد. این عملکرد تا حدی بود که روز شنبه قیمت این ارز دیجیتال تا ۱,۹۴۰ دلار هم پیش رفت. روز دوشنبه شاهد سقوط قیمت به ۱,۹۰۰ دلار بودیم. پس از آن قیمت اتریوم با شکستن کانال نزولی ماه مارس خود، سقوط ۵.۲ درصدی داشت.

نمودار قیمت اتریوم

جفت ارز اتریوم/دلار

نمودار قیمت اتریوم

این سقوط ۵ درصدی باعث شد تا قیمت نسبت فیبوناچی اتریوم به مقاومت قبلی ۱,۷۷۵ دلار برسد. این ناحیه هفته گذشته به‌عنوان یک حمایت عمل کرده بود. این سطح در تایم فریم ۴ ساعته به‌خوبی قابل مشاهده است. از زمان سقوط قبلی تا به حال، قیمت اتریوم تا حدودی احیا شده است.

در کوتاه‌مدت، اولین ناحیه حمایتی ۱,۷۵۵ دلار است. پس از آن ناحیه ۱,۶۹۵ دلاری (فیبوناچی ۰.۳۸۲)، ناحیه ۱۶۲۰ دلاری (فیبوناچی ۰.۵) و ناحیه ۱,۵۴۰ دلاری (فیبوناچی ۰.۶۱۸) به‌عنوان حمایت‌های اتریوم عمل خواهند کرد.

در سوی دیگر، اولین مقاومت پیش روی اتریوم ۱,۸۰۰ دلار است. مقاومت‌های بعدی به‌ترتیب در ناحیه ۱,۶۹۵ دلاری (فیبوناچی ۰.۳۸۲)، محدوده ۱,۸۷۵ دلاری (فیبوناچی ۱.۴۱۴)، ناحیه ۱,۹۴۰ دلاری (اوج ماه مارس) و ۱,۹۶۰ دلاری (فیبوناچی ۱.۲۷۲ و بالاترین قیمت تاریخی باز‌شدن کندل) قرار دارند.

شاخص قدرت نسبی (RSI) هم تا محدوده میانی پایین آمده است که نشان‌دهنده تردید معامله‌گران است.

نمودار روزانه قیمت اتریوم/بیت کوین

جفت ارز اتریوم/بیت کوین

قیمت اتریوم به نسبت بیت کوین، اوایل ماه فوریه (بهمن) از ۰.۰۴۶ بیت کوین کاهش یافت و تا پایان فوریه به ۰.۰۳ بیت کوین رسید. در هفته اول ماه مارس، قیمت اتریوم احیا شد ولی همچنان نتوانست از سد مقاومت ۰.۰۳۵ بیت کوین عبور کند.

در این ناحیه شاهد کاهش قیمت تا ناحیه حمایتی ۰.۰۳۰۵ بیت کوین (فیبوناچی ۰.۸۸۶) بودیم. چندی پیش هم قیمت اتریوم به نسبت بیت کوین به بالاتر از میانگین متحرک نمایی ۲۰۰ روزه و ناحیه ۰.۰۳۲۳ بیت کوین رسید.

اولین مقاومت پیش روی اتریوم در محدوده میانگین متحرک نمایی ۲۰۰ روزه و ۰.۰۳۲۳ بیت کوین روی ۰.۰۳۳۷ بیت کوین (اوج ماه نوامبر و میانگین متحرک نمایی ۱۰۰ روزه) قرار دارد. پس از آن ۰.۰۳۵ بیت کوین، ۰.۰۳۶۱ بیت کوین (اوج ماه مارس ۲۰۱۹) و ۰.۰۳۸ (فیبوناچی نزولی ۰.۵) پیش روی اتریوم است.

اولین حمایت قیمت اتریوم ۰.۰۲۱۸ بیت کوین (اوج ماه دسامبر ۲۰۲۰) قرار دارد. پس از این ناحیه حمایتی، محدوده‌های ۰.۰۳۱ بیت کوین (فیبوناچی ۰.۷۸۶)، ۰.۰۳۰۵ بیت کوین (فیبوناچی ۰.۸۸۶) و ۰.۰۳ بیت کوین قرار دارد.

شاخص قدرت نسبی در حال حاضر به محدوده میانی بازگشته است که نشان از بلاتکلیفی سرمایه‌گذاران دارد. برای اینکه قیمت اتریوم روند صعودی خود را ادامه دهد و به بالای میانگین متحرک نمایی ۲۰۰ روزه برسد، شاخص قدرت نسبی باید بیشتر شود.

انواع ابزارهای فیبوناچی Extention و Retracement

حتما بارها از جاده‌های کوهستانی گذر کرده اید. به توالی کوه ها دقت کرده اید که چگونه هرکدام یک پله بالاتر از کوه قبلی سر بر افراشته اند. قانون طبیعت این است که وقتی قرار باشد اندازه چیزی مرتبا بزرگتر بشود، پای نسبت طلایی 1.618 در میان خواهد بود. جزء بزرگتر هربار %61.8 بزرگتر از جز کوچکتر می‌شود. به عبارت دیگر اگر اندازه جزء کوچکتر را در نسبت طلایی نسبت فیبوناچی 1.618ضرب کنیم به جزء بزرگتر خواهیم رسید. جالبی قضیه این است که این نکته متقارن است یعنی اگر جزء بزرگتر را نیز در 0.618 ضرب کنیم به جزء کوچکتر خواهیم رسید، زیرا اعداد 0.618 و 1.618 معکوس یکدیگرند!

فرض کنید تصویر فوق، ارتفاع دو کوه متوالی را در مقایسه با یکدیگر نمایش دهد. ارتفاع کوه نخست 100 متر و ارتفاع کوه دوم 161.8 متر است. بنابراین بزرگی ارتفاع کوه دوم به کوه اول برابربا 161.8 درصد است. چنین توالی میان اندازه دو کوه مجاور، از نگاه انسان، متناسب و چشم نواز به نظر میرسد، زیرا پای نسبت طلایی 1.618 در میان است.

ابزار فیبوناچی اکستنشن یا فیبوناچی بسط یافته ابزاری است که می‌تواند این مدل از اندازه‌گیری را آسان نماید. کافی‌ست دو انتهای ابزار را بر روی موج نخست بگذارید، به این ترتیب ارتفاع قله دوم را، به گونه‌ای که نسبت فیبوناچی معناداری بین ارتفاع قله‌ها برقرار باشد، نمایش خواهد داد. مهم‌ترین سطح فیبوناچی در این ابزار طبیعتا سطح فیبوی بسط یافته %161.8 است. این سطح اغلب محتمل‌ترین تارگت برای تشکیل قله دوم خواهد بود. در صورتی که قیمت از این سطح عبور نماید، محدوده‌های مهم بعدی به ترتیب در %200 ، %261.8 ، %423.6 و غیره قرار خواهند داشت.

این ابزار درواقع ارتفاع قله دوم را برمبنای نسبت فیبوناچی که با ارتفاع قله نخست دارد، نمایش می‌دهد. از این ابزار صرفا در مواقعی استفاده می‌کنیم که نقاط A,B,C همگی تشکیل شده باشند و قیمت از سقف B عبور کرده باشد. بنابراین طبیعی است که سطوح کمتر از EXT%100 در این ابزار قابل تعریف نخواهند بود. موقعیت نقطه C هیچ تاثیری در محاسبات ابزار فیبوناچی اکستنشن ندارد. به عنوان مثال هنگامی که قله دوم بر روی سطح بسط یافته %161.8 از قله نخست تشکیل شده است، در عین حال نقطه C می‌تواند بر روی هریک از سطوح اصلاحی دلخواه قرار گرفته باشد. اگر علاقمند به اندازه‌گیری ارتفاع پیوت C هستید باید از یک ابزار فیبوناچی دیگر (از نوع فیبوناچی اصلاحی) بر روی موج AB استفاده نمایید. هرچند که معمولا تحلیلگران از چنین کاری اجتناب می‌کنند. در اغلب نرم‌افزارهای تکنیکال صرفا از یک ابزار فیبوناچی، با هر دو کاربرد اصلاحی و بسط یافته، استفاده می‌شود و تحلیلگر بسته به نیاز خود، نقطه صفر را بر روی یکی از دو انتهای A یا B قرار می‌دهد تا بتواند از هر دو کابرد آن استفاده نماید.

در تصویر فوق، نحوه استفاده از ابزار فیبوناچی اکستنشن یا بسط یافته را برای اندازه‌گیری و پیش‌بینی قله دوم بر روی نمودار دلار آمریکا به فرانک سوئیس ملاحظه می‌کنید. دو سر ابزار فیبوناچی بسط یافته را بر روی پیوت‌های A و B قرار داده‌ایم اما این بار (برخلاف فیبوناچی اصلاحی) نقطه صفر فیبوناچی بر روی دره A و نقطه صد فیبو بر روی قله B قرار داده شده است. به این ترتیب قله دوم دقیقا بر روی بسط 161.8 درصدی از قله اول تشکیل شده است. چنین تناسبی بین قله‌های متوالی نمودارها بسیار رایج است.

طبیعی‌ترین حالت در بازارهای مالی این است که خریداران بتوانند در قله دوم، قیمت را به ارتفاع 161.8 درصدی قله نخست برسانند. در این حالت، برای خریدارانی که در نقطه A وارد بازار شده‌اند، سود حاصله در قله دوم به اندازه %61.8 بیشتر از سود آنها در قله نخست است. علی‌رغم اینکه محتمل‌ترین انتظار این است که نقطه D بر روی بسط 161.8 درصدی از موج AB تشکیل بشود، اما اگر روند از قدرت و شتاب کافی برخوردار باشد می‌تواند این سطح را نیز درهم بشکند و سطوح بالاتری مانند بسط‌های 261.8، 423.6 درصد را فتح نماید. ویا برعکس اگر قدرت روند به اندازه‌ای ضعیف باشد که قیمت نتواند خودش را به بسط 161.8 درصدی موج نخست برساند، در آن صورت سطوح بسط یافته %150 و %138.2 می‌توانند تارگت‌های رایجی برای موج CD باشند. ذیلا مهم‌ترین سطوح ابزار فیبوناچی اکستنشن را ملاحظه می‌کنید.

به تفاوت بین فیبوناچی‌های Extention و Retracement دقت نمایید. در فیبوناچی اصلاحی باید نقطه صفر فیبو را بر روی ابتدای حرکت اصلاحی، یعنی بر روی نقطه B قرار دهیم، زیرا قصد بدست آوردن انتهای حرکت اصلاحی BC را داریم. اما در فیبوناچی بسط یافته، نقطه صفر را بر روی ابتدای موج AB و نقطه صد فیبو را بر روی نقطه B قرار می‎‌دهیم، زیرا در اینجا هدف بدست آوردن انتهای موج CD است و صرفا سطوح بالاتر از %100 می‌توانند نیاز ما را برای جستجوی نقطه D پاسخ بدهند. سایر ویژگی‌های این دو ابزار کاملا مشابه‌اند و به همین دلیل در اغلب نرم‌افزارهای تکنیکال مانند مفیدتریدر، متاتریدر، تریدینگ ویو و غیره، از ابزار یکسانی برای هر دو منظور استفاده می‌شود. در چنین نسبت فیبوناچی مواقعی تحلیلگر می‌تواند به سادگی با معکوس نمودن دو انتهای ابزار، نقش آنرا عوض کرده و به عنوان هریک از دو نوع فیبوناچی اصلاحی یا بسط یافته از آن استفاده نماید.

نسبت‌هایی که به عنوان سطوح بسط یافته در فیبوناچی اکستنشن به کار می‌روند با سطوح اصلاح خارجی در فیبوناچی ریتریسمنت مشابه‌اند و تحلیلگران اغلب از اعداد یکسانی برای هر دو روش استفاده می‌کنند. اما من شخصا تفاوت اندکی را در نحوه استفاده از این دو ابزار قائلم که آنرا به شرح زیر خدمت‌تان بیان می‌کنم:

• در فیبوناچی بسط یافته از نسبت %138.2 اما در عوض، در فیبوناچی اصلاحی از نسبت %127.2 استفاده می‌کنیم. (زیرا بسط %138 می‌تواند یکی از تارگت‌های مهم در الگوی AB=CD باشد، بویژه در مواقعی که میزان اصلاح در موج BC به اندازه %61.8 باشد)
• از سطح %200 صرفا در فیبوناچی اصلاح خارجی استفاده می‌کنیم و بغیر از موارد خاص، آن را در فیبوناچی بسط یافته به کار نمی‌بریم.
• سطح %150 صرفا در فیبوناچی بسط یافته استفاده می‌شود (به عنوان تارگت الگوی AB=CD در مواقعی که میزان ریتریس در موج BC به اندازه %50 باشد)

مجددا تاکید می‌کنم که نکات فوق صرفا نظرات شخصی اینجانب برمبنای تجربیات و بررسی‌های شخصی هستند. وگرنه در صورت مطالعه کتب و مقالات مختلف احتمالا به تفاوت‌های فاحشی در نحوه استفاده از ابزار فیبوناچی و حتی نحوه نام‌گذاری انواع آن برخورد خواهید نمود که ناشی از سلیقه تحلیلگران و مولفین مختلف می‌باشد.

سطوح بسط یافته نیز همچون سطوح اصلاحی، نقش موثری به عنوان نواحی مهم حمایت-مقاومتی دارند و همواره احتمال توقف و بازگشت قیمت به هنگام اصابت با این سطوح زیاد است. هرچند نمی‌توان به محض برخورد قیمت با یکی از سطوح فیبوناچی، بلافاصله بدون بررسی سایر شرایط، اقدام به معامله‌گری نمود و حتما باید در انتظار یک سیگنال تکمیلی، مانند تشکیل الگوهای بازگشتی شمع ژاپنی و غیره، جهت تایید واکنش بازار به سطح مذکور بمانیم.

در روندهای صعودی، ابتدا قیمت در قالب یک حرکت ایمپالسیو از A به B می‌رود. سپس شروع به استراحت نموده و تا نقطه‌ای مانند C نزول می‌کند. نقطه C می‌تواند بسته به قدرت روند و نیاز بازار به استراحت و تجدید قوا، بر روی هریک از سطوح اصلاحی فیبوناچی قرار بگیرد. هرچه قدرت روند ضعیف‌تر بوده و بازار به استراحت بیشتری نیاز داشته باشد، میزان ریتریس نیز عمیق‌تر خواهد شد. در تصویر زیر، اصلاح 61.8 درصدی قیمت سهام شرکت صنعتی صبانور(کنور) را از 640 تا 375 تومان طی موج اصلاحی BC مشاهده می‌کنید. این اصلاح عمیق منجر به کاهش تقریبا 40 درصدی سرمایه سهامداران شده است. سرانجام در حوالی 375 تومان، قیمت به محدوده اصلاح 61.8 درصدی فیبوناچی، واکنش مثبت نشان داده و شاهد تشکیل الگوی کف دو قلو بر روی این سطح و بازگشت روند نمودار بوده‌ایم.

تشکیل الگوی کف دوقلو در محدوده اصلاحی %61.8 و بطور همزمان صدور سیگنال صعودی بر روی اسیلاتور مکدی کلاسیک، می‌تواند نویدبخش آغاز فاز تازه‌ای از نوسانات صعودی باشد. فرض کنید تحلیلگر تحت تاثیر نشانه‌های فوق، اقدام به خرید سهم در حوالی خط گردن الگو، واقع در 430 تومان نماید. نخستین تارگت محتمل قاعدتا دستیابی به سقف قبلی در 640 تومان است. پس از عبور قیمت از این محدوده مقاومتی، و پولبک و بوسه وداع به این محدوده، شاهد تداوم روند صعودی به سمت اهداف بالاتر هستیم. این اهداف می‌توانند بسط‌های فیبوناچی از موج ایمپالسیو AB باشند. بنابراین فیبوی قبلی را از روی نمودار پاک می‌کنیم و یک فیبوناچی جدید را از نوع اکستنشن بر روی دو نقطه A و B قرار می‎‌دهیم. این ابزار دقیقا مشابه همان فیبوی قبلی است با این تفاوت که نسبت فیبوناچی جای نقاط %0 و %100 با یکدیگر عوض شده است. نخستین تارگت‌ها بر روی سطوح بسط یافته %138.2 و %161.8 قرار خواهند داشت که به ترتیب متناظر با 800 و 900 تومان هستند، و بسته به قدرت روند، و بسته به اینکه در کدام نقطه از سیکل صعودی بالاتر هستیم، می‌توانند ایستگاه نهایی خریداران باشند.

فیبوناچی اکستنشن درواقع ابزاری است که ارتفاع دو قله (یا دو دره) متوالی را نسبت به هم مقایسه می‌کند. به عنوان مثال وقتی که می‌گوییم نقطه D بر روی بسط %161.8 از موج AB قرار دارد، یعنی ارتفاع قله دوم به اندازه %61.8 بالاتر از ارتفاع قله نخست است، البته به این شرط که مبدا اندازه‌گیری ارتفاع را ابتدای موج AB یعنی نقطه A در نظر بگیریم.

رایج‌ترین حالت در نمودارها معمولا این است که قله D بر روی بسط %161.8 از موج AB قرار بگیرد. اما همانطور که گفته شد، بسته به قدرت روند، قیمت می‌تواند سطوح بالاتر یا پایین‌تری را نیز به عنوان تارگت انتخاب کند. اگر قدرت روند به قدر کافی زیاد باشد در آن صورت خریداران از سطح %161.8 نیز عبور نموده و به سمت تارگت‌های بالاتر مانند 200, 261.8, 423.6, … حرکت خواهند نمود. اما اگر روند از قدرت مناسب برخوردار نباشد، در آن صورت قیمت توانایی دستیابی به سطح %161.8 را نخواهد داشت و احتمالا یک صعود ضعیف تا سطوح پایین‌تر مانند %138.2 و سپس نزول قیمت را در پی خواهیم داشت. بنابراین سطوح بسط یافته %161.8 و %138.2 می‌توانند مرز بین روندهای پرقدرت و ضعیف را در یک نمودار آشکار نمایند. بسط %161.8 نشانگر امواج قوی، و بسط %138.2 نشانگر امواج ضعیف است.

در تصویر زیر، هریک از پیوت‌های ماژور را با حروفی همچون A, B, C, … نام‌گذاری کرده‌ایم، به این ترتیب موج‌های AB, BC, CD, … امواج اصلی در این نمودار را نمایش می‌دهند. با قرار دادن فیبوی بسط یافته بر روی موج AB مشخص می‌شود که نقطه D بر روی بسط %161 از موجAB قرار گرفته است. بنابراین موج CD یک بسط نزولی قوی از موج AB است. و این نشان می‌دهد که فشار نزولی مضاعفی از طرف تایم‌فریم‌های بالاتر، به نمودار وارد می‌گردد، هرچند که شاید در تایم‌فریم فعلی به وضوح قابل مشاهده نباشد.

میزان ریتریس قیمت در موج BC به اندازه %38 یعنی کمترین مقدار لازم برای ماژور شدن دره B بوده است. برای تشخیص این موضوع نیاز به استفاده از ابزار فیبوناچی ریتریسمنت جدید نیست و با دقت به سطوح نمایش داده شده در تصویر و مقایسه آنها با سطح %100 می‌توانیم به آسانی به میزان ریتریس موجBC پی ببریم.

ظاهرا پس از رسیدن به نقطه D روند نزولی بازار موقتا متوقف گشته و در قالب مجموعه‌ای از امواج صعودی تا نقطه G صعود می‌کند. با قرار دادن ابزار فیبوناچی اکستنشن بر روی موج DE مشخص می‌شود که موج FG یک بسط ضعیف از موج DE است و قیمت توان صعود به سطوح بالاتر از %138 را نداشته است.

بنابراین بار دیگر متوجه می‌شویم که فشار نزولی قدرتمندی در پشت پرده بازار، از سوی تایم‌فریم‌های بالاتر، بر قیمت وارد می‌گردد. این فشار نزولی اگرچه پنهان است ولی سرانجام کار خودش را می‌کند و منجر به ریزش شدید قیمت در نقطه G و حتی شکسته شدن کف F و D می‌شود. این مثال به خوبی نشان می‌دهد که چگونه سطوح بسط یافته 1.382 و 1.618 می‌توانند بر قضاوت ما نسبت به احتمال ادامه یافتن یک روند تاثیر بگذارند.

ابزار فیبوناچی یکی از رایج‌ترین ابزارهای تکنیکال است و در تمامی نرم‌افزارهای تکنیکال به سهولت در نسبت فیبوناچی اختیار تحلیلگر قرار می‌گیرد، هرچند ممکن است در نحوه نام‌گذاری و ارائه، اندک تفاوت‌های جزیی را در نرم‌افزارهای مختلف مشاهده نمایید. در نرم‌افزار ره‌آورد نوین می‌توانید مطابق تصویر زیر به مجموعه متنوعی از انواع ابزارهای فیبوناچی دسترسی داشته باشید. طراحان نرم‌افزار ره‌آورد، ابتکار زده‌اند و فیبوناچی‌های بسط یافته و اصلاحی را به صورت دو ابزار جداگانه ارایه کرده‌اند. در سایر نرم‌افزارها اغلب صرفا ابزار فیبوناچی ریتریسمنت به مخاطب ارائه می‌شود و استفاده از آن به صورت فیبوی بسط‌یافته را برعهده مخاطب می‌گذارند. با ورود به تنظیمات فیبوناچی می‌توانید رنگ ابزار و مشخصات آن را به دلخواه خود تغییر داده و یا برخی سطوح را حذف یا اضافه نمایید. در استفاده از نسبت‌های فیبوناچی، سلایق متفاوت است و تحلیلگران بعضا از سطوح متفاوتی در تحلیل‌های خود استفاده می‌کنند.

عدم ارائه فیبوناچی‌ اکستنشن به صورت جداگانه، در ابزار تکنیکال تریدینگ ویو نیز پیروی شده است. در اینجا نیز می‌توانید مطابق تصویر زیر، از طریق نوار ابزار عمودی کنار صفحه، در گروه «ابزارهای گن و فیبوناچی» به فیبوناچی اصلاحی دسترسی داشته باشید، ویا با معکوس نمودن دو انتهای ابزار، آنرا تبدیل به فیبوناچی بسط یافته نمایید.

تریدینگ ویو با رنگ‌بندی جالبی که برای ابزار فیبوناچی به کار برده است، زیبایی خاصی به این ابزار بخشیده، و تحلیل‌های شما را جذاب و هیجان‌انگیز می‌کند. پس از نصب فیبوناچی بر روی نمودار می‌توانید به تنظیمات آن وارد شده و هریک از سطوح مورد نظر را فعال یا غیرفعال نمایید. همچنین در صورت فعال نمودن گزینه «معکوس» در تنظیمات فیبوناچی، می‌توانید ابزار را از حالت اصلاحی به حالت بسط یافته دربیاورید.

فیبوناچی چیست؟ چه کاربردی در معاملات دارد؟

در این مقاله از مقالات آموزش فارکس قصد داریم درباره فیبوناچی صحبت کنیم. ما در معاملات خود از نسبت های فیبوناچی بسیار استفاده خواهیم کرد. پس بهتر است آن را یاد گرفته و مثل آشپزی مادر جان آن را دوست داشته باشیم.

فیبوناچی مبحث گسترده ای است و مباحث مختلف زیادی راجع به فیبوناچی با نام های عجیب و غریب وجود دارد. اما تمرکز ما بر دو مورد است: فیبوناچی اصلاحی و گسترشی.

اجازه دهید ابتدا به شما شخص شخیص لئوناردو فیبوناچی را معرفی کنیم.

خیر ، لئوناردو فیبوناچی آشپز نیست. در واقع ، او یک ریاضی دان مشهور ایتالیایی بود ، که بعنوان یک خرخون خفن او را می شناختند.

او یک توالی از اعداد را کشف کرد ، که سبب خلق نسبت هایی در توصیف تناسب طبیعی اشیا در عالم شد.

نسبت ها از سری اعداد زیر بوجود می آیند: 0 ، 1 ، 1 ، 2 ، 3 ، 5 ، 8 ، 13 ، 21 ، 34 ، 55 ، 89 ، 144

این سری اعداد با 0 شروع شده و به دنبال آن 1 و سپس اضافه کردن 0 + 1 که حاصل جمع آن 1 است ، عدد سوم شکل می گیرد.

سپس ، شماره های دوم و سوم (1 + 1) جمع می شوند تا 2 ، یعنی شماره چهارم بدست آید و الی اخر.

بعد از چند شماره اول در این توالی ، اگر نسبت هر شماره را به عدد بالاتر متعاقب آن اندازه بگیرید ، شما به عدد 0.618 می رسید.

به عنوان مثال ، 34 تقسیم بر 55 برابر است با 618.

اگر نسبت بین یک عدد و دومین عدد بعد از آن را بگیرید بدست می آورید 0.382

به عنوان مثال ، 34 تقسیم بر 89 = 0.382.

همکنون توالی فیبوناچی را مشاهده کردید!

توالی فیبوناچی

یک توالی فیبوناچی با گرفتن 2 عدد ، هر 2 عددی! و جمع کردن آنها با هم برای تشکیل یک عدد سوم تشکیل می شود.

سپس اعداد دوم و سوم دوباره با هم جمع می شوند تا عدد چهارم تشکیل شود.

و می توانید این کار را آنقدر ادامه دهید تا خسته شوید.

نسبت آخرین عدد به عدد ماقبل اخر تقریباً برابر با 1.618 است.

این نسبت را می توان در بسیاری از اشیا بصورت طبیعی یافت ، بنابراین این نسبت را نسبت طلایی می نامند.

چنین چیزی بارها در هندسه ، هنر ، معماری و حتی سونیک خارپشت خود را نشان داده است.

نسبت طلایی در واقع یک عدد گنگ است ، مانند عدد pi و اغلب با حرف یونانی ، phi (φ) i نشان داده می شود.

بسیار خوب ، جادو جمبل کافیست.

با همه این اعداد ، می توانید فیل را بخوابانید. میریم سر اصل مطلب: نسبت هایی که باید بدانید اینها هستند:

سطوح فیبوناچی اصلاحی

0.236 ، 0.382 ، 0.618 ، 0.764

سطوح فیبوناچی گسترشی (فیبوناچی اکستنشن)

0 ، 0.382 ، 0.618 ، 1.000 ، 1.382 ، 1.618

واقعاً نیازی به دانستن نحوه محاسبه همه اینها نیست. پلتفرم معاملاتی شما تمام کارها را برای شما انجام می دهد.

با این حال ، چه خوب است که همیشه با داستان اصلی در پشت نماگر یا شاخص آشنا شوید. اینگونه در جلسات خود دانش کافی برای اینکه نشان دهید برای خود کسی هستید خواهید داشت. 🙂

سطوح فیبوناچی اصلاحی بر اساس این فرضیه کار می کند که پس از یک حرکت بزرگ نسبت فیبوناچی قیمت در یک جهت ، قیمت تا مقداری مجدداً به سطح قیمت قبلی باز می گردد و بعد در جهت اصلی ادامه می یابد.

معامله گران از سطوح فیبوناچی اصلاحی به عنوان مناطق حمایت و مقاومت احتمالی استفاده می کنند.

از آنجایی که بسیاری از معامله گران همین سطوح را مشاهده می کنند و معاملات یا استاپ خود نسبت فیبوناچی را در این نواحی قرار می دهند ، سطوح حمایت و مقاومت خودبخود مهم می شوند و عمل می کنند.

معامله گران از سطوح فیبوناچی گسترشی (اکستنشن) برای تعیین حد سود استفاده می کنند.

باز هم می گوییم، از آنجا که بسیاری از معامله گران برای ثبت سفارش حد سود خود، این سطوح را در نظر می گیرند ، این ابزار به دلیل انتظارات تحلیلی افراد احتمالا جواب می دهند.

بیشتر نرم افزارهای تکنیکال هم شامل فیبوناچی اصلاحی هستند و هم ابزار فیبوناچی گسترشی دارند.

برای اعمال سطوح فیبوناچی در نمودارهای خود ، باید نقاط سویینگ (swing) سقف و سویینگ کف را شناسایی کنید.

سویینگ سقف، کندل سقفی است که حداقل دو سقف پایین تر در هر دو سمت چپ و راست خود دارد.

سویینگ کف، کندل کفی است که حداقل دو کف قیمت بالاتر در هر دو سمت چپ و راست خود دارد.

مطالب رو گرفتید؟ نگران نباشید. ما در درسهای بعدی فیبو اصلاحی ، فیبو گسترشی و مهمتر از همه ، نحوه گرفتن پیپ ها با استفاده از ابزار فیبوناچی را مفصل توضیح خواهیم داد.