ارز دیجیتال neo

«به دلیل ترافیک زیاد هنگام راه‌اندازی، برخی از کاربران ممکن است مشکلات موقت بارگیری در وب سایت و کیف پول‌های plug-in را تجربه کنند.»

بررسی پروژه دیفای ارز NEO

پروژه دیفای فلامینگوی NEO در راه‌اندازی Yield Farming خود به‌درستی عمل نکرد

فلامینگو (Flamingo) پس از آنکه «تقاضای زیاد»، یکی از کیف پول‌های رسمی NEO را از کار انداخت، عرضه خزانه yield farming دیفای خود را به تعویق انداخت.

نکات کلیدی

• فلامینگو، پلتفرم yield farming تحت حمایت NEO ، پس از باز شدن استیکینگ برای عموم مردم در این پلتفرم، از کار افتاد.
• فلامینگو عرضه خزانه‌های استخراج نقدینگی خود را 24 ساعت به تعویق انداخت.
• قیمت‌ NEO پس از اعلام این تأخیر 2% کاهش یافت.

پس از اینکه «تقاضای زیاد» باعث بارگذاری بیش از حد در یکی از کیف پول‌های رسمی NEO شد، راه‌اندازی yield farming در پلتفرم فلامینگوی NEO به تعویق افتاد و توسعه‌دهندگان را وادار کرد آن را 24 ساعت به تأخیر بیندازند.

تأخیر راه‌اندازی توسط پلتفرم فلامینگوی NEO

Neoline یک کیف پول رسمی کریپتو برای تعامل با قراردادهای هوشمند در بلاکچین NEO است. اولین پروژه دیفای نئو، Flamingo Finance باعث شد سرورهای Neoline تنها یک ساعت پس از راه‌اندازی از کار بیفتند.

آزمایش فلامینگو دیفای NEO از Flamincome ، Flamingo Wrapper و خزانه‌های فارمینگ تشکیل شده است. پروژه فلامینگو تلاش NEO برای آوردن قابلیت‌هایی مشابه yEarn Finance به NEO و اتریوم است. Flamincome و Flamingo Wrapper مانند «Earn» و «Zap» در yEarn Finance هستند.

یک روز پس از راه‌اندازی، Flamincome و Flamingo Wrapper مبلغ 100 میلیون دلار سپرده‌گذاری را گزارش کردند.

Flamincome توکن‌های ارائه‌دهنده نقدینگی (LP) را به کسانی که در این پلتفرم سپرده‌گذاری می‌کنند، ارائه می‌دهد. توکن‌های LP از Flamincome می‌توانند با توکن‌های مبتنی بر NEO برای yield farming در خزانه‌های Flamingo محافظت شوند.

بخشی از این افزایش ترافیک را می‌توان ناشی از « mint rush » دانست، یک رویداد تبلیغاتی پنج روزه که قرار است در تاریخ 25 سپتامبر آغاز شود و پاداش‌های ارائه‌دهندگان نقدینگی را افزایش می‌دهد.

با این حال، یک ساعت پس از شروع mint rush ، بنیانگذار NEO، دا هانگفی (Da Hongfei) در توییتر خود اعلام کرد که پس از از کار افتادن کیف پول اصلی NEO برای تعامل با Flamingo Finance، این راه‌اندازی به تعویق میفتد:

«سرور Neoline به دلیل ترافیک زیاد از کار افتاده است. دارایی‌های شما ایمن است و در قرارداد هوشمند استیک شده است. لایه 1 به صورت نرمال کار می‌کند. لطفاً صبور باشید، ما هم اکنون در تلاشیم تا این مشکلات فنی را برطرف کنیم. ما شما را به‌روز نگه می‌داریم.»

این افزایش ترافیک ظاهرا باعث شد که چندین کاوشگر بلاکچین و کیف پول از جمله Neoline از کار افتاده و باعث نگرانی هولدرهای NEO شوند. قیمت‌ NEO علی‌رغم تأیید تیم توسعه‌دهنده مبنی بر تأثیر نداشتن این اتفاق بر دارایی‌های کاربران، 4.2% کاهش یافت.

چارت یک ساعته NEO/USD در بایننس

تأخیر در این راه‌اندازی اولین نمونه از برنامه‌ریزی ضعیف NEO و Flamingo نیست. در 23 سپتامبر، Flamincome نیز پس از راه‌اندازی، از کار افتادن را تجربه کرد:

«به دلیل ترافیک زیاد هنگام راه‌اندازی، برخی از کاربران ممکن است ارز دیجیتال neo مشکلات موقت بارگیری در وب سایت و کیف پول‌های plug-in را تجربه کنند.»

علی‌رغم تلاش تیم توسعه‌دهنده برای احیای مجدد این پروژه، ممکن است به‌دست آوردن مجدد اعتماد بازار در مورد فلامینگو برای NEO دشوار باشد.

نئو (NEO) چیست؟ بررسی کامل ارز دیجیتال نئو

با توجه به محدودیت های مربوط به معاملات ارزهای دیجیتال توسط دولت چین ، نئو (NEO) این پتانسیل را دارد که به عنوان ارز دیجیتال منتخب در کشورهایی که تحت نظارت شدید هستند ، ظاهر شود. فناوری NEO’s Onchain نیز با رویکرد متمرکز و کاملاً متفاوت از اکثر ارزهای دیجیتال طراحی شده است.

نئو (NEO) چیست؟

نئو (NEO) که در سال ۲۰۱۴ توسط Da Hongfei و Erik Zhan در چین تأسیس شد ، یک پلتفرم مبتنی بر بلاکچین است که از ارزهای دیجیتال پشتیبانی می کند و توسعه دارایی های دیجیتالی و قراردادهای هوشمند را امکان پذیر می کند. از این نظر ، NEO مشابه بلاکچین اتریوم کار می کند.

NEO قصد دارد از طریق استفاده از قراردادهای هوشمند و با ایجاد یک سیستم معاملاتی هوشمند مبتنی بر شبکه‌ توزیع شده ، مدیریت دارایی های دیجیتالی را خودکار کند.

نئو چگونه کار می کند؟

NEO از مکانیسم اجماعی به نام Delegated Byzantine Fault Tolerance (dBFT) استفاده می کند. این مکانیسم مشارکت ارز دیجیتال neo گسترده‌ای در اجماع را از طریق رای گیری نیابتی امکان پذیر می کند. دارندگان توکن NEO می توانند با رای دادن ، نمایندگان مورد تایید خود را انتخاب کند.

گروه نمایندگان که از طریق الگوریتم BFT انتخاب شده‌اند، به اجماع رسیده و بلاک های جدیدی ایجاد می کنند. اگر ۲/۳ از نمایندگان به توافق می رسند ، بلاک جدید ایجاد می شود.

در واقع NEO مانند یک سهم عمل می کند و با مالکیت آن ، شما بخشی از بلاکچین را در اختیار دارید. علاوه بر این با نگهداری NEO ، شما بصورت غیرفعال GAS دریافت می کنید. GAS توکنی است که به عنوان سوخت در بلاکچین NEO استفاده می شود. به عنوان مثال ، GAS برای استقرار قراردادهای هوشمند ، رای گیری در شبکه و موارد دیگر استفاده می شود.

معاملات دیجیتال در بستر NEO

NEO از لحاظ نظری سیستم اقتصاد هوشمند خود را اینگونه توصیف می کند: دارایی های دیجیتال + هویت دیجیتال + قرارداد هوشمند = اقتصاد هوشمند.

دارایی های مختلف را می توان به راحتی در بلاکچین NEO به شیوه ای باز ، غیر متمرکز ، قابل اعتماد ، قابل ردیابی و شفاف دیجیتالی کرد که عاری از واسطه ها و هزینه های اضافی آن ها می باشد.

در بستر NEO ، کاربران قادر به ثبت ، خرید ، فروش ، مبادله یا انتشار انواع مختلف دارایی‌ها هستند. این پلتفرم اجازه می دهد تا دارایی فیزیکی را با یک نماد دیجیتال معادل و منحصر به فرد در شبکه خود پیوند دهید.

NEO همچنین از حفاظت از دارایی ها پشتیبانی می کند. دارایی های ثبت شده در بستر آن دارای هویت دیجیتالی معتبر هستند و توسط قوانین وضع شده محافظت می شوند. هویت دیجیتالی ، اطلاعات کلیدی قابل تأیید در مورد افراد ، سازمان ها و سایر نهادهای مشارکت کننده را در زمینه دیجیتال ، در دسترس قرار می دهد.

پلتفرم NEO دارای دو توکن NEO و GAS می باشد. این پلتفرم از برنامه نویسی به تمام زبانهای اصلی از جمله C# ، Java ، Go ، Python و Kotlin پشتیبانی می کند که باعث می شود جامعه بزرگی از توسعه دهندگان بتوانند به راحتی با آن مشارکت کنند.

تمرکز بر رعایت مقررات

NEO تمرکز واضحی بر رعایت مقررات پلتفرم دارد که آن را از بسیاری از پلتفرم های مشابه جدا می کند. هر فرد یا نهادی که بر روی پلتفرم NEO فعالیت می کند ، ملزم به داشتن یک هویت دیجیتالی منحصر به فرد است که قابل تأیید باشد.

افراد ، مشاغل و پروژه ها تنها در صورتی می توانند معامله کنند که طرف مقابل هویت مورد تاییدی داشته باشد ، این امر باعث می شود مقررات شبکه NEO رعایت شده باشد.

توکن نئو (NEO)

توکن NEO نشان دهنده حق مدیریت و تصمیم گیری در شبکه است و دارندگان این توکن می‌توانند در تصمیمات برای تغییرات این شبکه ، شریک باشند و رأی دهند. در مجموع هم صد میلیون توکن نئو در دنیا وجود دارد.

چشم‌انداز قیمت نئو کمی نامشخص است. در کوتاه‌مدت ممکن شاهد نوساناتی باشید زیرا برخی سوداگران از عدم اطمینان در مورد آینده این ارز دیجیتال استفاده می‌کنند. در بلندمدت ، ممکن است با حمایت دولت چین روندی صعودی در پیش داشته باشد.

این ارز دیجیتال نه‌تنها برای دولت چین بلکه برای سایر دولت‌های خارجی نیز می تواند گزینه‌ای جذاب باشد.

توکن‌های GAS

توکن GAS نشان دهنده حق استفاده از شبکه NEO است. در اصل شبکه نئو توکن GAS را به‌عنوان هزینه استفاده از شبکه در نظر گرفته است. برای به دست آوردن GAS ، شما باید ارز دیجیتال NEO را در کیف پول خود نگه دارید.

میزان اولیه توکن های GAS صفر است و هر بار که یک بلاک جدید ایجاد می‌شود، کاربران با neoGAS پاداش می‌گیرند. طبق اعلام وب‌سایت نئو ، در طی بیست و دو سال تمام توکن های GAS توزیع می‌شوند.

دارندگان نئو به نسبت میزان دارایی‌هایشان در کیف پول‌های معتبر NEO از توکن‌های GAS که تولید می‌شود ، سود می برند. همچنین به ازای هر توکن نئو که در کیف پول ذخیره شود، روزانه ۰.۰۰۰۳ GAS به کاربران تعلق می‌گیرد.

وجود Onchain

در حین کار بر روی NEO ، موسسین آن مورد توجه شرکت های مختلفی قرار گرفتند که به دنبال راه حل های مبتنی بر بلاکچین بودند. این مسئله منجر به ایجاد Onchain در سال ۲۰۱۴ شد که یک شرکت فناوری مستقل با چارچوب های قانونی است و راه حل‌های مبتنی بر بلاکچین را برای شرکت های مختلف ارائه می دهد.

در حالی که NEO مانند بیت کوین و اتریوم کار می کند ، Onchain بر ایجاد بلاکچین خصوصی برای رفع نیازهای خاص تمرکز می کند.

NEO و Onchain چه تفاوتی دارند؟

NEO و Onchain نهادهای جداگانه ای هستند که به طور مستقل کار می کنند. NEO بخش تجارتی را هدف قرار می دهد ، در حالی که Onchain بر خدمات سازمانی تمرکز می کند.

NEO توسط یک جامعه عمومی تأمین می شود ، در حالی که Onchain توسط یک شرکت خصوصی چینی به نام Fosun پشتیبانی می شود. در واقع شرکت Fosun یک بستر برای نمایش فناوری بلاکچین Onchain است.

چشم انداز NEO و Onchain

بنیانگذاران مشترک NEO و Onchain تصور می کنند که در آینده می توانند به همکاری متقابل زنجیره ای دست یابند و مکانیزمی برای ارتباط و به اشتراک گذاری اطلاعات بین بلاکچین ها ایجاد می شود.ارز دیجیتال neo

با افزایش تعداد سیستم های مبتنی بر بلاکچین در حوزه های عمومی و خصوصی ، در نهایت نیاز به همکاری بین آنها وجود خواهد داشت. تیم های NEO و Onchain امیدوارند بتوانند این خلأ را با کار مداوم خود پر کنند.

اساساً ، NEO و Onchain ممکن است مسیر میانی مورد نیاز را بین سیستم های بلاکچین غیرمتمرکز و ناشناس مانند بیت کوین ، هموار کنند.

مهندس بختیار آهنی

بختیار آهنی کارشناسی ارشد هوش مصنوعی، ۱۸ سال سابقه برنامه نویسی، هم بنیان گذار کریپتوتانگ و مدیرمسئول پایگاه تحلیلی کارآفرینان کردستان است.

۵ سال هست که تمام تمرکز خود را روی بازار رمزارزها گذاشتم و در حال توسعه کریپتوتانگ و ساخت یک پلتفرم تخصصی برای ارزیابی پروژه های رمزارزی هستم.

چگونه به صورت رایگان نئو (NEO) استخراج کنیم؟

برخی افراد باور دارند که با بهره‌بردن از سخت‌افزار و پردازنده‌های گرافیکی اختصاصی قادر به استخراج نئو (NEO) خواهند بود. هر چند، مسئله اصلاً این ارز دیجیتال neo نیست چرا که استخراج نئو غیرممکن است. در لحظه‌ای که سکه‌ها از فاز توسعه عبور کردند، سازندگان آن اطمینان حاصل نمودند که ۱۰۰ میلیون سکه از پیش استخراج شده است. از نظر استخراج، این سکه مانند نمونه‌های مشابه بیت کوین نیست. اما اگر کسی قصد سرمایه گذاری در آن را داشته باشد، می‌تواند به سودهای بزرگی دست پیدا کند. در ادامه بیشتر با مسئله استخراج نئو آشنا خواهیم شد.

استخراج رایگان نئو

نئو (NEO) که پیش از این با نام Antshares شناخته می‌شد و در میان همه به عنوان « اتریوم چینی » (Chinese Ethereum) مورد اشاره بود، در سال ۲۰۱۴ میلادی پایه‌گذاری شد. بنیان‌گذاران آن به دنبال آغاز یک سیستم دیجیتال بودند که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی کرده و قابلیت مبادله‌ی دارایی‌های دیجیتال را ارائه کند. این پروژه تا جایی پیش رفت که به اولین تکنولوژی بلاک چین متن باز چینی مبدل شد. ۱۰۰ میلیون نئو، مالکیت بلا کچین را نشان می‌دهد. این ۱۰۰ میلیون نئو در اصل توسط بلاک نخستین (Genesis Block) ساخته شده است.

فرآیند توزیع به وسیله‌ عملیاتی انجام می‌گیرد که به عنوان مکانیسم وایت پیپر (White paper mechanism) شناخته می‌شود. رقم ۱۰۰ میلیون همچنین تعداد کل توکن‌های نئو است و قابلیت افزایش آن وجود ندارد. از آنجایی که نئو نمی‌تواند به واحدهای کوچک‌تر تقسیم شود، کوچکترین بخش همواره یک عدد صحیح خواهد بود. به لطف برتری تکنولوژیکی خود در مقابل رقبایش، سود آن در سال ۲۰۱۷ فوق‌العاده بود و ارزش این سکه رشد پیدا کرد. نئو حتی برگشت سرمایه‌ای به بزرگی ۲۱۰۰۰% را به سرمایه‌گذاران خود پیشنهاد می‌کرد. در حال حاضر، ارزش بازار آن در رقمی بالاتر از ۱.۴۵ میلیارد دلار قرار دارد.

استخراج نئو

بسیاری در دسته‌ افرادی قرار می‌گیرند که نئو را به سایر ارزهای رمزنگاری شده مرتبط می‌کنند. این دسته از افراد باور دارند که با بهره‌بردن از سخت‌افزار و پردازنده‌های گرافیکی اختصاصی قادر به استخراج نئو خواهند بود. هر چند، مسئله اصلاً این نیست چرا که استخراج نئو غیرممکن است. در لحظه‌ای که سکه‌ها از فاز توسعه عبور کردند، سازندگان آن اطمینان حاصل نمودند که ۱۰۰ میلیون سکه از پیش استخراج شده است.

مطمئن باشید که نمی‌توانید این رمز ارز را استخراج کنید. برای اینکه بیشتر این مسئله را باز کنیم، پروتکل PoS که با نام اثبات سهام (Proof of Stake) بهتر شناخته می‌شود، در اجرای فرآیند توزیع نئو بسیار مورد استفاده بود و این اجماع گسترش پیدا کرد. بنیاد نئو یک نوع متفاوت از توکن به نام « گَس » (GAS) را در کنار مالکیت رمز ارز نئو دارد. به جای تمرکز بر راه‌های استخراج نئو، با سکه‌های نئو سرمایه گذاری کنید و منتظر پاداش آن به شکل GAS باشید. اگر کسی سرمایه گذاری GAS را در داخل کیف پول نئو انجام بدهد؛ بازده سوددهی بالایی خواهد داشت.

در دیگر رمز ارزهای PoS لازم است تا کاربر، کیف پول خود را در تمام طول فرآیند باز نگه دارد؛ با این حال، این مسئله در رابطه با « اتریوم چینی » برقرار نیست. تجربه‌ها و نقدهای کاربران حاکی از آن است که کیف پول‌هایی با نئوی سرمایه گذاری‌شده می‌توانند GAS تولید کنند که در یک بازه‌ی زمانی پیوسته‌ی ۵ دقیقه‌ای قابل مطالبه هستند.

زمانی که صحبت معطوف به استخراج می‌شود، این سکه مانند نمونه‌های مشابه بیت کوین نیست، اما اگر کسی قصد سرمایه گذاری آن را داشته باشد، پاداش‌های بزرگی قابل جمع‌آوری هستند. وقتی فرآیند استخراج را در نظر می‌گیریم، استفاده‌ بیت کوین از پروتکل PoW یا پروتکل اثبات کار (Proof of Work) تفاوت بارز آن‌ها است؛ چون نئو بیشتر بر روی پروتکل « اثبات سهام » تمرکز می‌کند. این رویه‌ نئو مورد نظر عده‌ی بیشتری است، چرا که آن را مناسب‌تر و کارآمدتر می‌دانند.

اثبات سهام نئو

نسخه‌ای از پروتکل PoS که توسط نئو استفاده می‌شود، نوع بهبودیافته‌ای است که « مکانیسم نیابتی تحمل خطای بیزانسی » (Delegated Byzantine Fault Tolerance) یا به اختصار dBFT نامیده می‌شود. دارندگان با رای خود برای انتخاب نمایندگانی که به نام کتابداران شناخته می‌شوند و شبکه را می‌گردانند؛ این سیستم را کارآمد کرده و آن را گسترش می‌دهند. همین امر موجب انجام نقل و انتقالات با نرخ بالاتری می‌شود. دریافتی‌های معمول تنها با اجازه‌ی کتابداران برای انجام اعتبارسنجی به دست می‌آیند. GAS توکنی است که نئو را می‌گرداند. GAS همان چیزی است که برای اداره‌ی هر نوعی از نقل و انتقالات به جای نئو مورد استفاده قرار می‌گیرد. راه مطالبه‌ی توکن‌های GAS صرفاً نگه‌داشتن نئو در کیف پولتان است.

تعریف سرمایه گذاری

برای اینکه یک استخراج‌کننده بتواند انواع مختلف آلتکوین‌ها (Altcoin) و همچنین بیت کوین‌ها را استخراج کند، باید یک مسئله‌ی ریاضی پیچیده را حل کند و سپس تاییدی از همکاران در شبکه دریافت نماید. چنین سیستمی را با نام « اثبات کار » مورد اشاره قرار می‌دهند. بلاک استخراج‌کننده زمانی که کاربران در داخل یک شبکه‌ی به خصوص با آن موافقت نمودند، به بلاک چین اضافه می‌شود. پس باید با نیاز به حل مسائل ریاضی محاسباتی کنار بیایید که خود ضرورت نیاز به مصرف انرژی بالا و سخت‌افزار اختصاصی را می‌رساند که برای استخراج‌کنندگانی با هدف سرمایه گذاری لازم است.

مواردی که در آن یک استخر استخراج (Mining Pool) یا استخراج‌کننده از طریق تراژدی منابع مشترک (tragedy of the commons) می‌تواند از ۵۱% توان محاسباتی خود استفاده کند، به حداقل رسیده یا وجود ندارد. با چنین توانی، استخراج‌کننده می‌تواند به راحتی بلاک‌های قانونی را از اعتبار انداخته و در عین حال، بلاک‌های غیرقانونی را ایجاد نماید. در پروتکل « اثبات سهام »، یک نفر برای اجرای چنین حمله‌ای لازم است تا ۵۱% از تمامی سکه‌ها را در اختیار داشته باشد.

استخراج‌کننده

بسیار خوب، ممکن است استخراج نئو ممکن نباشد. با این حال، زمانی که نسل تازه‌ای از بلاک‌های نئو وجود داشته باشند، توکن‌هایی از نوع GAS خواهند بود که در میان دارندگان نئو توزیع می‌شوند. تیم نئو تمام گره‌های شبکه‌ی نئو را در دست دارد. این موضوع، استخراج GAS برای کاربران را غیرممکن می‌کند. اما هر کسی که توکن‌های نئو را در کیف پول خود نگه می‌دارد، صاحب GAS خواهد شد چرا که این ارز در میان آن‌ها توزیع می‌شود.

دلایلی برای استخراج

استخراج به افراد اجازه‌ی تصاحب رمزارز بدون نیاز به پرداخت پول بابت آن را می‌دهد. به یاد داشته باشید که یک فرد می‌تواند هنوز صاحب رمز ارز بشود، بدون آن که لزوماً یک استخراج‌کننده باشد. همچنین افراد می‌توانند گزینه‌ استفاده از ارز فیات (Fiat Currency) را بر خرید رمز ارز ترجیح دهند. تجارت هم راهکار دیگری است که در پلتفرم‌های تبادل صورت می‌گیرد؛ جایی که یک شخص می‌تواند اتریوم یا بیت کوین را ما به ازای نئو بفروشد. بعضی از پلتفرم‌ها، پرداخت به افراد را بابت انتشار پست‌های وبلاگ یا انجام بازی‌های ویدیویی در قالب رمز ارز انجام می‌دهند. استیمیت (Steemit) نمونه‌ای از یک رسانه است که به افراد درون سیستم که از استیم (Steem) استفاده می‌کنند، پاداش می‌دهد. استیم نوعی از رمز ارز است که از تبادلات استفاده می‌کند و می‌تواند توسط یک فرد برای خرید سکه‌های نئو استفاده شود.

آشنایی با ارز دیجیتال نئو

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، طبق چیزی که در وب سایت رسمی این ارز دیجیتال نوشته شده است، نئو یک پروژه بلاک چینی است که توسط یک بنیاد غیرانتفاعی توسعه یافته است. این پروژه از فناوری بلاک چین و هویت دیجیتال برای دیجیتالی سازی دارایی ها، مدیریت خودکار دارایی ها با استفاده از قراردادهای هوشمند و تحقق «اقتصاد هوشمند» با توزیع جمعی بهره برده است.

در واقع نئو یک پلتفرم و شبکه بزرگ است و واحد ارزی NEO فقط جزئی از این شبکه است.

هدف اصلی نئو این است که شبکه توزیع شده نئو یک اقتصاد هوشمند را ایجاد کند.

نئو توسط شرکت OnChain واقع در شانگهای چین توسعه داده شد. تحقیقات در مورد نئو از سال 2014 آغاز شد.

پروژه Neo که ابتدا با نام انت شبرز شناخته شده بود، توسط دو جمع سپاری جذب سرمایه کرد. نخستین جمع سپاری در اکتبر 2015 به مدت 10 روز ادامه داشت که طی آن 17.5 میلیون توکن نئو به ارزش 550،000 دلار فروخته شد. در جمع سپاری دوم، 22.5 میلیون توکن به قیمت 4.5 میلیون دلار به فروش رفت.

ارزدیجیتال نئو اولین رمزارز چینی است که شباهت زیادی به اتریوم دارد. این ارز در گذشته با نام Antshares شناخته می شد. نئو یک پلتفرم و شبکه ی بزرگ است و ارزدیجیتال نئو فقط جزء کوچکی از این شبکه می باشد. نئو توسط شرکت OnChain واقع در شانگهای چین توسعه داده شده است.

پیدایش ارزدیجیتال نئو

همانطور که گفتیم نئو یک پلتفرم بلاک چین و همچنین یک ارزرمزنگاری شده است که در ابتدا با نام AntShares شناخته می شد. عرضه ی اولیه ی این کوین در شانگهای بسیار موفقیت آمیز بود و توانست بیش از 5.1 میلیون دلار به دست آورد. همین باعث شد خیلی زود در میان معامله گران رقیب اتریوم شناخته شود. با این حال Antshares تاثیر چندانی روی بازار جهانی ارزهای دیجیتالنگذاشت. بنابراین توسعه دهندگان تصمیم گرفتند آن را بازنویسی کنند. بدین ترتیب Antshares با نام نئو (NEO) دوباره متولد شد. پس از تولد در عرض چند ماه ارزدیجیتال نئو توانست جزو 10 کوین برتر اکسچینج (Exchange) های جهان شود.

ویژگی های نئو

ارزدیجیتال نئو شباهت زیادی با پلتفرم اتریوم دارد. به همین خاطر از آن به عنوان اتریوم چینی هم یاد می شود. نئو ویژگی های بیشتری نسبت به اتریوم دارد. ارزدیجیتال نئو مانند دیگر رمزارزها از فناوری غیرمتمرکز بهره می گیرد و امکان ذخیره و پرداخت پول را بدون نیاز به واسطه فراهم می آورد. در مجموع 100 میلیون نئو در بلاک اصلی ایجاد شده. مقدار کل کوین های ارزدیجیتال نئو ثابت است و نمی تواند افزایش یابد. همچنین نئو برخلاف دیگر رمزارزها قابل تقسیم شدن نیست و کمترین واحد آن همواره ثابت خواهد بود. نئو در مقایسه با بیت کوین و اتریوم از معاملات بیشتری در یک زمان پشتیبانی می کند. به عنوان مثال اتریوم 15 تراکنش در ثانیه و نئو 10000 تراکنش در ثانیه را پشتیبانی می کند. اما جدا از این ها نئو سه ویژگی اصلی دیگر دارد که به شرح زیر است:

دارایی دیجیتال:

این دارایی ها به کاربران اجازه می دهد تا بدون دخالت شخص سوم و به کمک تکنولوژی بلاک چین از این دارایی ها استفاده کنند. دارایی های دیجیتال امن و قابل اعتماد هستند و به دو دسته تقسیم می شوند. 1- دارایی های فراگیر یا جهانی 2-دارایی های قراردادی. دارایی های جهانی توسط کل سیستم به رسمیت شناخته می شوند و می توانند توسط تمام قراردادهای هوشمند و مشتریان شناسایی شوند. از طرفی دارایی های قراردادی هستند و فقط در قراردادهای خاص خود به رسمیت شناخته می شوند و نمی توانند در سایر قراردادها استفاده شوند.

هویت دیجیتال:

اشخاص با داشتن هویت دیجیتالی مطمئن می توانند از دارایی های دیجیتال استفاده کنند. این سیستم برای شناسایی هویت افراد از روش های مختلفی استفاده می کند مثل: شناسایی چهره، اثرانگشت، صدا، پیامک و…

قراردادهای هوشمند:

کاربران با استفاده از قراردادهای هوشمند می توانند به صورت خودکار و خود به خود کارها و قراردادهای خود را به انجام برسانند.

دومین ارز شبکه ی نئو

پلتفرم نئو بیش از یک ارزدیجیتال را در سیستم معاملاتی خود جای می دهد. دومین ارز بعد از ارزدیجیتال نئو در شبکه GAS نام دارد. با هر بلوکی که در بلاک چین نئو ایجاد می شود توکن های GAS نیز ایجاد می شوند. این توکن ها به خودی خود دارای ارزش هستند. در واقع گس به تنهایی نشان دهنده ی ارزشی است که به شما اجازه ی مشارکت در سیستم را می دهد. به عبارت دیگر می توان گفت نئو دارای دو توکن است 1- نئو که در ابتدا با نام Antshares شناخته می شد 2- GAS که در ابتدا با نام Antcoins معرفی شد. ارزدیجیتال نئو ارز دیجیتال neo ارز دیجیتال neo در ایجاد بلوک، تغییرات شبکه، مدیریت شبکه و سایر نیازها مورد استفاده قرار می گیرد. از طرف دیگر توکن GAS برای تخصیص منابع، هزینه های شبکه، تامین انگیزه برای حفظ بلاک چین و اجرای قراردادهای هوشمند و DAPPS استفاده می شود.

نئو (NEO) چیست و چگونه کار می کند؟

نئو مانند سایر ارز دیجیتال neo ارز های دیجیتالی دارای یک پلتفرم مخصوص بلاک چینی می باشد. می توان از آن به عنوان یه ارز رمز گذاری شده نیز یاد نمود. توسط نئو می توانید به میزان دارایی ها و سرمایه های دیجیتال خود بیفزایید. همچنین می توانید با استفاده از نئو از قرار داد های هوشمند نیز بهره ببرید. نام اولیه ی این ارز دیجیتالی AntShares بود. و برای اولین بار در سال دو هزار و چهارده و در کشور چین متولد شد. این ارز از یک سیستم به نام dBFT بهره می برد. dBFT در واقع مخفف Delegated Byzantine Fault Tolerance می باشد. و جزو بارز ترین مشخصه های این ارز می توان از این موضوع یاد نمود. که در هر ثانیه می توان تا ده هزار تراکنش را در این سیستم و با این ارز به خصوص انجام داد.

با استفاده از توکن های این ارز می توانید توکن های GAS را هم تولید کنید. و به این وسیله می توانید اقدام به سرمایه گذاری نمایید. GAS در چنین پلتفرمی به عنوان یک منبع حیات به حساب می آید. مثلا می توانید از توکن های GAS برای پرداخت کارمزد تراکنش های خود بهره ببرید. همچنین از توکن GAS می توان برای توسعه دادن قرار داد های هوشمند نیز بهره برد. این پروژه برای اولین بار توسط شخصی به نام Da Hongfei در کشور چین بنیان گذاری و ساخته شد. تا به همین الآن در حدود یکصد میلیون نئو تولید و عرضه شده است و به عموم مردم تعلق دارد. به نظر می رسد کشور چین مانند سایر مواقعی که عقب نمی ماند. در این مورد هم عقب نشینی ننمود است.

قرار است که نئو چه قدر دیگر عرضه گردد؟

گفتیم نئو در حال حاضر به میزان یکصد میلیون تولید شده و در اختیار عموم قرار گرفته است. طبق چیزی که خود گروه گفته است. و بر طبق بیانیه ی خود شان قرار نیست به هیچ عنوان این مقدار افزوده شود. تا بتوان روی ارزش آن حساب کرد. زیرا هر چه قدر که میزان آن افزایش یابد. از ارزشش کاسته می شود. در تقسیم بندی های صورت گرفته این ارز دیجیتال هیچ واحد کوچک تر از خود ندارد. مثلا از یک واحد NEO کم تر نداریم. زیرا NEO تقسیم پذیر نیست.

از NEO Gas چه می دانید؟

NEO Gas یک نوع ارز دیجیتالی دیگر می باشد. که در این پلتفرم کار می کند. البته به صورت موازی. نه این که به عنوان واحدی کوچک تری از خود NEO وجود داشته باشد. نماد اختصاری این ارز موازی با NEO کلمه ی GAS می باشد. از GAS می توان برای پرداخت کارمزد ها استفاده نمود. و بر عکس ارز اصلی ما GAS قابل تقسیم می باشد. و دارای واحد های کوچک تری هم هست. همچنین از GAS می توان به عنوان روش پرداخت برای استفاده از قرار داد های هوشمند نیز استفاده نمود. این مورد در باره ی انجام معاملات نیز صادق است. بد نیست بدانید که کارمزد این GAS ها فقط به خود نماینده ها پرداخت می شود. حال نماینده ها چه کسانی هستند؟

کسانی که خود شان معاملات را در همان بلاک چین اولیه انجام می دهند. این توکن ها به ازای ایجاد هر بلاک و با نرخ 8 GAS تولید می گردند. زمانی که بلاک ها به دو میلیون عدد رسیدند یک عدد توکن کاسته می شود. و اگر به همین ترتیب پیش برود در سال دو هزار و سی و نه میزان این توکن ها یه یکصد میلیون عدد خواهد رسید. و پس از آن تولید و عرضه و اهدای دیگری صورت نخواهد گرفت. ارز تقریبی هر واحد GAS در حدود بیست و نه دلار است. و ارزش آن در بازار به دویست و هفتاد و هشت میلیون دلار تا کنون رسیده است. و به این ترتیب رتبه ی بیست و نهم را در میان سایر رمز ارز ها به خود اختصاص داده است.

از پروتکل dBFT چه می دانید؟

پرتکلی که به صورت جمعی و گروهی در این سیستم به کار می رود. بر اساس تحمل خطای بیزانس کار ارز دیجیتال neo ارز دیجیتال neo می کند. تصور کنید نه جنرال سعی دارد با توسل بر رای اکثریت افراد تصمیم بگیرند که چگونه می توان به یک شهر حمله ور شد. دقیقا مانند همین موضوع را توانسته اند در اثبات کار و اثبات سهام در علوم کامپیوتری مدل سازی و حل نمایند. در این حالت از رای های الکترال بهره می برند. الکترال به معنای منتخب یک جامعه و گروه نسبتا کوچک یا متوسط است. مانند نماینده ی یک شهر. در این حالت نمایندگان باید به یک اجماع بیش از شصت و شش درصدی در اراء خود برسند تا بتوانند در مورد وضعیت دفتر کل تصمیم گیری نمایند.

از خصیصه های نئو چه می دانید؟

مضاف بر آن چه که درباره ی پروتکل مرکزی عنوان شد. تیم پشتیابانی این ارز دیجیتالی در پی این است که ویژگی های جدید و جالب تر دیگری را هم اضافه نماید. مثلا NeoX. با NeoX می توانید کار خود را به غیر از بلاک چین خود این ارز بر روی دیگر بلاک چین ها نیز انجام دهید. در این حالت پروتکل های شبیه به این می توانند به عنوان یک جایگزین برای فرایند معاملات در نظر گرفته شوند. NeoFS مورد و پروژه ی بعدی است. با NeoFS قادر می شوید که فایل های بزرگ را تقسیم بندی نمایید. در این حالت کاربران مقدار اطمینان خود به فایل ها را نیز می گویند. و از طرفی اگر یک فایل به اندازه ی کافی دارای اطمینان نباشد می تواند از هزینه ذخیره ی سازی کم تری استفاده کند.

اما اگر خود کاربران مایل باشند می توانند کارمزد های بیشتری را پرداخت نمایند. تا همین فایل ها در گره های بهتر و قابل اطمینان تری ذخیره گردند. NeoQS پروژه ی دیگری می باشد که مخفف کلمات Safe Quantum Safe می شود. در این پروژه ارز دیجیتالی می تواند حتی در برابر حملات کامپیوتر های کوانتومی هم مقاومت نشان دهد. این پروژه برای این به وجود آمد زیرا با آمدن کامپیوتر های کوانتومی ممکن بود نسخه تمام ارز های دیجیتالی برای همیشه در هم پیچیده شود. اما حالا می توان امید وار بود که چنین امری اتفاق نیوفتد.

NEO و اتریوم

به لحاظ فنی نئو چیزی شبیه به همان اتریوم می باشد. با این حساب کاربران می توانند همان کار ها مانند ذخیره سازی و تبادل دارایی های دیجیتال را انجام دهند. مقامات چینی در پروژه ی نئو شرکت کرده اند تا با همکاری در آن بتوانند اقتصاد هوشمندی را به ظهور برسانند. در این حالت قرار داد های هوشمندانه تری به وجود خواهد آمد. خود اتریوم با زبان Solidity برنامه نویسی شده است. Solidity نمی تواند رابط کاربری خیلی خوبی را پدید آورد. در حالی که نئو این امکان را به وجود می آورد تا بتوانید قرار داد های هوشمند خود را با زبان های دیگری همچون جاوا و سی شارپ نیز بنویسید. حالا با وجود چنین زبان هایی کاربران بیشتری به نئو خواهند پیوست.

Proof of Work یعنی ثابت شدن کار یا عمل. Proof of Work یک الگوریتم است که برای محافظت نمودن از بلاک های عمومی استفاده می شود. بلوک های عمومی در این حالت با کمک استخراج کنند گان تایید می گردند. و پس از تایید به استخراج کنند گان پاداش تعلق می گیرد. هدف ارز اتریوم حل موضوع مقیاس پذیری است. این امر با الگوریتم دیگری به نام PoS انجام می گردد. PoS یعنی اثبات نمودن سهام. PoS مسائل مربوطه را با کاهش مصرف انرژی انجام می دهد. در حالی که خود نئو از الگوریتم دیگری برای حل این مشکل بهره می برد.

ارزش این ارز در طول زمان چگونه بوده است؟

زمانی که قیمت همه ی ارز های دیگر با هم بالا رفتند. ارز نئو نیز دوازده درصد افزایش پیدا نمود. در این حالت توانست با لایت کوین برابری داشته باشد. و در آن زمان به عنوان ششمین ارز دیجیتال بازار شناخته شد. که رتبه ی بزرگی بود. یعنی حجم معاملاتی که با این ارز دیجیتالی انجام می شد فوق العاده بود. البته GAS هم که از این ارز پیروی می نمود دچار نوسانات زیادی شد. هر دوی این توکن ها در حال حاضر مورد اقبال و وثوق جمعی قرار گرفته اند. به طوری که اخیرا مقالات زیادی درباره ی آن ها چاپ می شود. ضمنا یک تیم بازار یابی کار کشته در حال کار کردن روی این دو هستند. و می توان امید وار بود که در آینده شاهد رشد خیلی بیشتر آن ها شویم.

به طوری که بد نیست بدانید قیمت نئو همین الان هفتاد و پنج دلار است. حجم معاملاتی که با آن انجام می گردد نیز تقریبا چهار ممیز نه میلیارد دلار است. و جایگاه هشتم را تونسته است از آن خود کند.